United States or Ethiopia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Een weinig later kon hij den dubbelganger van zijn eigen witten kameel onderkennen, dragende op den rug een houdah, de reistent van den Hindoe. De Egyptenaar vouwde de handen en zag op naar den hemel. God alleen is groot! riep hij diep ontroerd. De vreemdeling kwam nader en nader en hield eindelijk stil. Ook hij scheen uit een droom te ontwaken.
Maar de brave Hindoe biedt krachtig weerstand. Hij heeft het zich bij zijn leven op de locomotieven der spoortreinen van Centraal-Indië, tot een tweede natuur gemaakt, zulk een temperatuur te verdragen! Dezen keer was de dampkring werkelijk verschroeiend.
Vroeger werd het den Hindoe onmogelijk gemaakt, te veel interest te vorderen of een te lange rekening in te leveren, doordien zijn mohammedaansche meesters, die de baas waren, op een goeden nacht konden komen en zijn huis boven zijn hoofd in brand steken, zoodat hij van voren af aan moest beginnen. Onder britsch bestuur wordt nu de woekeraar beschermd.
Ik kwam ook dikwijls aan huis bij aanzienlijke kooplieden, den handelaar in opium, een Hindoe, wiens moeder, een waardige oude vrouw, met wijsheid het bestuur op zich had genomen over een heel troepje van dochters, schoondochters en bloedverwanten; dan bij de ganchi's of oliehandelaren, dat Mohammedanen waren.
En de vreeselijke naam van den fakir zou zijn laatste woord zijn, toen hij plotseling stikte en den laatsten adem uitblies. Een oogenblik later verdween het lijk van den Hindoe in den stroom der Doudhma, die het nooit zou teruggeven. De fakir wachtte totdat de rimpels aan de oppervlakte des waters verdwenen waren.
Vrede zij met u, mijne broeders, zeide hij, den Hindoe omhelzende. En de Hindoe antwoordde: Gods wil geschiede! De laatst gekomene was van een geheel ander type, dan zijne vrienden. Zijn lichaamsbouw was fijner, zijn gelaatskleur blank, zijn golvende lokken waren blond; uit zijn donkerblauwe oogen sprak een zacht gemoed en een open eerlijk hart. Hij ging blootshoofds en was ongewapend.
Maar plotseling sprong als een tijger een man op hem toe, met iets bliksemends in de hand. Het was het maanlicht, dat het lemmer van een maleischen dolk bescheen. De Hindoe viel, in de borst getroffen, met een doffen slag op den grond. Evenwel was de ongelukkige, hoewel de stoot met een zekeren arm was toegebracht, niet dood.
»En hoe weet je dat?" vroeg een der toehoorders dien Hindoe, die met zooveel zekerheid sprak. »'k Was tegenwoordig bij de begrafenisplechtigheid," antwoordde de Hindoe. »De soldaten van Dandou-Pant hadden me gevangen genomen en eerst zes maanden later heb ik kunnen ontvluchten." Terwijl de Hindoe dit met allen schijn van waarheid vertelde, verloor de fakir hem geen oogenblik uit het gezicht.
Nana Sahib herkende in dezen Hindoe een zijner oude krijgskameraden van Lucknow. Hij ondervroeg hem met de oogen. De Bengali bepaalde zich tot het fluisteren van de volgende woorden, die Nana Sahib hoorde zonder dat een enkel gebaar zijn ontroering verraden had. »Kolonel Munro heeft Calcutta verlaten." »Waar is hij?" »Hij was gisteren te Bénares." »Waar gaat hij heen?"
De best ingelichten wisten er niets meer van dan zij, die niet zoo goed of slecht op de hoogte waren. Het hoofd van den nabob was nog altijd den uitgeloofden prijs waard, het was nog altijd een benijdenswaardige buit. Intusschen was de Hindoe, door het feit dat hij Dandou-Pant persoonlijk kende, beter dan iemand anders in staat de uitgeloofde belooning te winnen.
Woord Van De Dag