United States or Libya ? Vote for the TOP Country of the Week !


Vooral de volgende woorden, die met menigen vloek gepaard gingen, trokken zijn aandacht. "Onze brik is een goede aanwinst!" "De Speedy loopt goed. Zij doet haar naam eer aan!" "Alle matrozen van Norfolk kunnen ons gerust nazetten! Zij komen toch te laat!" "Hoezee voor onzen kapitein Bob Harvey!"

Hij had zich toen evenwel niet aan hun hoofd gesteld, maar de leiding van dien troep aan den meest woesten kerel zijner partijgangers opgedragen. Hierdoor wordt het verklaarbaar, dat John Bruce, de agent van master Harvey, die zich bij den aanvallenden troep gevoegd had, aan James Burbank had kunnen verzekeren, dat Texar daarbij niet aanwezig was.

»Maar dat zijn zeer gewichtige tijdingen, master Harvey." »Als ze zich bevestigen, zeker! Men vertelt ook, dat in de nabijheid van de Mississippi een groote veldslag aanstaande is. Daardoor zou het leger der Zuidelijken voeling met dat van Generaal Grant krijgen." »En hoe staat het met het smaldeel, hetwelk de Commodore Dupont naar de mondingen der Sint John gericht heeft?"

Was dus de onverhoopte, de eenige kans tot redding van master James Burbank en zijn zoon Gilbert daar? Master Harvey en miss Alice Stannard stormden naar de deur. De lieden van Texar, die de woning van den correspondent van James Burbank bewaakten, hadden de vlucht genomen en zich met de militie-troepen naar de binnenlanden van het graafschap uit de voeten gemaakt.

»Wat ik doen wil?... O God!... Ik zal mij tusschen de beschuldigden en hunne rechters plaatsen!" Het besluit van miss Alice Stannard was zoo onwrikbaar genomen, dat master Harvey er aan wanhoopte, om er haar van af te brengen, of om haar aan het wankelen te brengen. Het jonge meisje trad vooruit en de brave man was genoodzaakt haar te volgen, haar te begeleiden. Dat had hij haren vader beloofd.

Vandaar zou het hem niet moeilijk vallen, de woning van master Harvey, welke zich aan dien kant op het uiteinde der voorstad bevond, te bereiken, Daar zou men tot eene beslissing moeten komen, hoe volgens de omstandigheden verder te handelen, en welke pogingen in het werk gesteld moesten worden. De oppervlakte der Sint John was eenzaam in dit uur.

Maar toen bij het invallen van den nacht de heeren Stannard en Harvey hun plan ten uitvoer wilden brengen, zagen zij zich genoodzaakt daarvan af te zien. De woning werd scherp bewaakt door een peloton militie-troepen, dat in last had, hen het uitgaan te beletten. Het was of alles tegen die ongelukkige familie samenspande.

Plotseling had hij bij het schijnsel van den lantaarn zijn ouden medegevangene Bob Harvey herkend, maar deze had zich zijner zeker niet herinnerd, daar hij dacht dat Ayrton reeds sedert lang dood was. "Wat doet gij daar?" zeide Bob Harvey en greep hem bij den riem dien hij om zijn middel had. Maar Ayrton gaf geen antwoord, rukte zich van den hoofdman los en wierp zich in de kajuit.

»En wat denkt uw heer er van?" »O, master Harvey deelt dezelfde meening. Daarenboven...." »Wat wilt ge zeggen?" »Daarenboven, master Burbank, Texar heeft niet noodig tegenwoordig te zijn om het bevel tot uiteenjaging der vrijgestelde slaven ten uitvoer te doen brengen..." »Uiteenjaging?..." »Ja, uiteenjaging, master Burbank, dat is tegenwoordig de gebezigde term."

Pencroff en Ayrton slaagden er in om door middel van touwen alles wat dreef op het strand vóor het Rotshuis te halen; daarna brachten zij de kooien met vogels, kisten en vaten in de Schoorsteenen. Ook vonden zij nog eenige lijken, Ayrton herkende dat van Bob Harvey terstond en zeide op fluisterenden toon tot zijn makker: "Zoo ben ik geweest, Pencroff."