United States or Bolivia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Commius, vorst der Atrebaten, door Caesar aangesteld , bewees hem diensten bij den tocht naar Britannia, doch sloot zich in 52 bij den grooten gallischen opstand onder Vercingetorix aan. C., zoon van Marcus Aurelius en diens gemalin Faustina, hoewel sommigen hem voor een zoon van F. en een gladiator hielden.
Zij gingen het kleine erf voor de barak op. De dienstdoende stalknecht, een flinke borst in een wit buis en met een bezem in de hand, ontving hen hier en volgde hen in den stal. Daar stonden vijf paarden tusschen de palen, en Wronsky wist, dat ook zijn gevaarlijkste rival, Machatins Gladiator, daar was aangekomen.
De tweede wedren nam juist een aanvang. Daarbuiten voor den stal had hij Machatins Gladiator ontmoet, die in een oranjekleurig met donkerblauw afgezet dek naar de hippodroom werd geleid. "Waar is Kord?" vroeg hij den stalknecht. "In den stal bij het zadelen." In de geopende standplaats stond Froe-Froe reeds gezadeld. Men wilde ze naar buiten leiden. "Heb ik mij verlaat?" "All right, all right!
Hij wilde weten, waar zij woonde. Hij had een eersten misslag begaan, door naar de bank van den Gladiator te gaan; een tweeden, door niet in den tuin van het Luxemburg te blijven, wanneer mijnheer Leblanc er alleen was. Hij beging een derden misslag, een grooten: hij volgde "Ursula."
Rechts werd de schoone, gracieuse Froe-Froe voorgeleid; zij schreed op haar elastische en lange enkels en hoeven als op springveeren voort. Niet ver van haar af werd Gladiator het dek afgenomen. Wronsky wilde naar zijn paard gaan, maar andermaal werd hij door een bekende opgehouden. "Daar is Karenin," zeide deze. "Hij zoekt zijn vrouw. Zij zit in het midden der tribune. Hebt ge haar al gezien?"
In dit plaatsje hadden zij verder gelegenheid tegen een matigen prijs de noodige hulppaarden te huren, zonder welke Vermout en Gladiator het zware werk, dat zij hier te doen hadden, niet af konden. De Schoone Zwerfster kwam dus zonder ongeval over het noordelijkste uiteinde van den bergketen, ditmaal zonder door gidsen bestolen te worden. Natuurlijk! merkte Cascabel op.
De eenigen die zich in het geval goed konden schikken, waren de paarden, Vermout en Gladiator. Die hadden het gras voor het eten en geen voet te verzetten. Wij moeten toch tot een besluit komen! mompelde Cascabel dikwijls, terwijl hij met over de borst gekruiste armen heen en weer liep. Dat was gemakkelijk gezegd en eigenlijk ook gemakkelijk te doen, want hij had in het geheel niet te kiezen.
De paarden, Gladiator en Vermout, werden gewoonlijk in de nabijheid van de Schoone Zwerfster in vrijheid aan het grazen gelaten. Zelden was het noodig ze vast te binden. In de uitgestrekte prairieën vonden zij voedsel in overvloed, en na zich den buik volgegeten te hebben, behoefden zij maar te gaan liggen om het even goed te hebben als in eenen stal.
Hij maakte nu ook kennis met de andere leden van het gezelschap, met de honden die vroolijk tegen hem opsprongen, met Jako, wien Sander geleerd had: »Hoe vaart mijnheer Sergius?» te zeggen, en met John Bull, die zijn vriendelijksten grijns tegen hem trok. Ook de twee trouwe oude paarden, Vermout en Gladiator, hinnikten van pleizier toen hij ze op een stuk suiker trakteerde.
't Is reeds lang geleden; herinnert gij u den dag, toen ge mij gezien hebt? 't Was in den tuin van het Luxembourg, dicht bij den Gladiator. En den dag toen ge mij voorbijgingt? 't Was de 16e Juni en de 2e Juli. 't Zal spoedig een jaar zijn. Sinds lang heb ik u niet weer gezien. Ik heb aan de stoelenzetster naar u gevraagd, maar deze zeide, dat zij u niet meer zag.
Woord Van De Dag