United States or Saint Lucia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Tranen schoten haar in de oogen, en haar mond trok, alsof zij op het punt was van in weenen uit te barsten. "Dat is zeer onaardig van u," zeide zij, met een gesmoorden snik. "Als gij wist hoeveel ik te verdragen heb, zoudt ge zoo niet spreken. Ik weet dat ge mij niet gelooft; om 't even, ik zal u de waarheid zeggen.

Maar toch zwoer ze hem heur trouwe, by den weedom van heur ziel En der zielen van heure oudren, zoo ze van heur trouw verviel!" »Maar dat was voor twalef jaren!" riep zy met gesmoorden kreet: »En hy is van hier verdwenen en vergeten is die eed....." »Maar hy is te rug gekomen!" sprak hy, met een oog vol glans: »En de vondling van 't verleden is Graaf Affaytadi thands!"

Daarna den brief weer inziende en zoekend naar de woorden, die hem straks onwillekeurig een gesmoorden kreet van verbazing ontlokten, prevelt hij onhoorbaar: "Wel wat vrij gedrag! Ha, mij dunkt!"

Maar Dions oor was scherp, en nu meende hij aan de andere zijde van het huis gedempte stemmen te hooren. Hij ging daar aanstonds op af, en toen hij den hoek van het gebouw omsloeg, bleef hij verrast staan, en riep, toen hij dicht bij zich een gesmoorden kreet hoorde: »Goeden avond, Gorgias. Tot weerziens! Ik wil u niet storen." Met enkele vlugge stappen was hij bij Barine terug.

Nog eens en nog eens schreeuwde hij het, en langzamerhand, zône na zône, drong de stilte door vanuit den ring, vergezeld door een gesmoorden ondertoon van gesis en geduw en getwist, als de luidruchtigen door hun buren tot zwijgen werden gebracht. Bijna was alle lawaai onderdrukt, toen een rij zitplaatsen bij den ring inzakte.

Of de vochthardende vorst ook hardvochtig genoeg was om te lachen, toen de gevallene met een akeligen doch gesmoorden kreet bleef liggen, weten wij niet; maar heeft zij gelachen, dan zeker alleen uit groote blijdschap, dat de blonde ontkwam; want, de vorst der lange nachten is toch ook een trouw en gehoorzaam onderdaan van dien grooten en eenigen Vorst, die ernst wil van den vazal, dien Hij de tuchtroe in handen geeft.

Zij knikte met afgewend gelaat en zweeg, maar op eens hoorde ik iets als een gesmoorden snik. "Zijt gij dan mogelijk niet meer vrij?" vroeg ik zacht en zelf diep bewogen, hare hand nemende en mij voor haar plaatsend om haar in de oogen te kunnen zien. "Vrij? O, voorzeker ben ik vrij!" riep zij met bitterheid.

Een langzame, zware tred, die niet van vrouw Barberin wezen kon. Een warme adem streek langs mijn haren. Slaapt gij? vroeg hij op gesmoorden toon. Ik paste wel op, dat ik geen antwoord gaf, want de vreeselijke woorden: "of ik word boos" klonken mij nog in de ooren. Hij slaapt, zeide vrouw Barberin; zoodra hij in bed ligt, slaapt hij; dat is zoo zijn gewoonte; gij kunt gerust hardop spreken.

Binnen!” roept Walten op gesmoorden toon, zoodra Pietersen heeft aangeklopt. Nauwelijks heeft hij de deur geopend, of Walten wenkt hem toe, dat hij zwijgen moet.

Zij wreef zich de oogen uit: het was geen droom: die gedaante zat daar, deed een sprong, en was naast haar bedstede. Met een gesmoorden gil vloog zij haar legerstede uit, haar kamer en de trap af: zij opende een deur: eene nieuwe stof tot ontsteltenis: daar stond de moordenaar van Deodaat, of zijn schim, midden in het vertrek.