United States or Belize ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zoo waren daar Matthijs Pretorius, Nathan, James Hilton, Hannibal Pantalucci, Friedel, Thomas Staal en vijftig anderen. Zelfs de dieren van de hoeve: de ossen, de honden, maar vooral de struisvogels van miss Watkins trachtten hun deel van het feest te krijgen en kwamen om de kliekjes en den afval bedelen.
Maar Jacobus Vandergaart had een maand tijd bedongen, en hoe ongeduldig John Watkins ook was, hij was wel verplicht te wachten. Het was buiten kijf dat zijne gewone huisbezoekers, als Hannibal Pantalucci, Herr Friedel, de jood Nathan niet nalieten den doodeerlijken diamantslijper te belasteren.
"Heeft men geen spoor van Makatit gevonden?" vroeg John Watkins. "Geen enkel," antwoordde Cyprianus. "Heeft men al de omstreken van het kamp doorzocht?" "Ja, en goed doorzocht ook," zei Friedel. "De schurk is waarschijnlijk gedurende den nacht verdwenen en het zal moeilijk, zoo niet onmogelijk zijn, te bepalen waarheen hij gevlucht is!" "Heeft de politiebeambte zijne hut doorzocht?"
Hij zou eerder Hannibal Pantalucci, Herr Friedel, Nathan of ieder ander van die wezens, die voor hem slechts menschen van twijfelachtig allooi waren, verdacht hebben! Het was evenwel zeer onwaarschijnlijk dat een Europeaan zich aan dien diefstal had schuldig gemaakt.
Toen hij evenwel zich in den wagen bij zijne makkers te slapen legde, klaagde hij over hevige huiveringen, die hem overvielen. Toen den volgenden morgen de dag aanbrak en men opstond om te vertrekken, had Friedel eene hevige koorts en bevond hij zich in de volslagen onmogelijkheid om te paard te stijgen.
Friedel wilde van de gelegenheid gebruik maken om een vischzootje in die rivier te vangen. Hij zette dat plan, in weerwil van de waarschuwingen van James Hilton, stijfhoofdig door. "Dat is zeer ongezond, kameraad," zeide deze. "Ik waarschuw u. In het Bosch-Veld moet men na zonsondergang noch langs de rivieroevers verwijlen, noch...." "Kom, kom!
"Mijn waarde Hilton, gij zoudt beter doen de bus met geraspte kaas op te zoeken om mijne macaroni klaar te kunnen maken, dan te pogen onze makkers te beletten een schotel visch machtig te worden. Drommels, die zou eene aangename afwisseling in onzen maaltijd brengen." Friedel stapte op, zonder naar goeden raad te willen luisteren.
"Dat spreekt van zelf," antwoordde James Hilton. "Wij vormen eene maatschap tot aankoop van een wagen, van ossen en levensvoorraad, maar ieder onzer kan heengaan wanneer hij zulks oorbaar of passend zal achten! En des te beter voor hem die het eerste het doel bereikt!" "Aangenomen!" zeiden Cyprianus, Hannibal, Pantalucci en Friedel.
Welnu, brengt mij den dief met mijn diamant terug" hij zei thans reeds "mijn diamant" "en op de eer van een Watkins, hij die mij den steen terugbrengt, zal mijne dochter krijgen!" "Aangenomen!" riep James Hilton. "Ik doe meê!" verklaarde Friedel. "Wie zou niet trachten een zoo kostbaren prijs te winnen!" mompelde Hannibal Pantalucci met een akeligen grijnslach om de lippen.
Men trok nog gedurende vijf en twintig of dertig minuten voort, en niemand dacht meer aan leeuwen, toen James Hilton eensklaps uitriep: "Heeren, kijkt toch dat mierennest, hetwelk daar ter rechterzijde wordt ontwaard!" "Wat is daaraan te zien?" vroeg Friedel. "Sedert twee of drie dagen zien wij niets anders."
Woord Van De Dag