United States or Sierra Leone ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het zij dat de Engelschman hem niet dan onvolkomen begrepen had, hetzij hij voorbedachtelijk weigerde te begrijpen, wie zal dat uitmaken? Hij beantwoordde den ouden diamantslijper nogmaals met een hoonend gelach. Maar die lach klonk valsch en vond geen steun bij de gasten.

Het veronachtzamen van de afwijking van de magneetnaald bij topografische opnemingen! Het is ongehoord!" Jakobus Vandergaart verwijderde zich zonder verder iets te zeggen, en Cyprianus had weldra vergeten met welk zonderlinge oplettendheid de diamantslijper het feit nagegaan had, welke invloed door die geodesische dwaling op de terreinplannen van het distrikt veroorzaakt was.

"Waarachtig niet.... neen!...... neen!" riep de oude diamantslijper met vuur uit. "Ik stel niets boven de kleurlooze steenen!.... Spreek mij van den Kohinoor of van den Regent! Dat is edelgesteente! Daarbij vergeleken zijn de andere maar fantasie-steenen!" Cyprianus hoorde reeds niet meer. "Mijne heeren, gij zult mij verontschuldigen," sprak hij haastig, "maar ik ben verplicht heen te gaan."

Iedereen verwachtte iets ernstigs. Een diepe stilte was daarna ingetreden. Aller oogen waren op den ouden diamantslijper met zijne witte haren gevestigd. Deze stond recht overeind, met gekruiste armen en met den hoed op het hoofd, in zijn lange Zondagsjas gehuld. Hij scheen het spook der wraak te zijn. John Watkins voelde eene onbestemde vrees opkomen.

Pacôme had zich laten wijsmaken dat hij een rijkgeworden diamantslijper was, die impresario van smerigheden speelde. Hem behoorde dat oranjerie-theatertje. Hij reisde rond daarmee. Hij had een uitgebreid repertorium en voerde ook Bijbelsche stukken op, die niet van de minst gewaagde waren. Alle biekorven in de hooge stad ronkten. 't Was de klappertjesweek. En over u ook, Verlat, loopen de tongen.

Cyprianus greep het doosje, waarin de onvergelijkelijke steen bevat was, drukte den grijzen diamantslijper de hand en begaf zich naar de woning van John Watkins. De pachter bevond zich in zijn benedenvertrek. Hij was steeds ongerust over de terugkomst van Jacobus Vandergaart. die hem als zeer onwaarschijnlijk voorkwam. Zijne dochter was bij hem en trachtte hem zooveel mogelijk gerust te stellen.

"Wijs wijs", zei ze bedenklijk: "wat je wijs noemp. 'k Hei daar 'n zustand bij Klaroen bijgewoond ze slaat 'm gewoon op zijn smoel." 't Geel gelaat met de diepliggende oogen van den diamantslijper, die voor máanden zorgeloos met den lapjeskoopman stond te gijnen, leefde op voor Eleazar. 't Most moordend zijn, als 'n man niet thuis kon komen zonder krakeel, gekijf en verwijten.

Gewoonlijk gebeurt dat met die diamanten veel vroeger, meestal binnen de tien dagen nadat zij geslepen zijn. Is dat niet zoo, mijnheer Vandergaart?" "Volmaakt juist," antwoordde de oude diamantslijper met een zucht, "en dit is de eerste maal in mijn leven, dat een diamant uit elkander springt, nadat hij drie maanden geslepen is.

Ja,... eerst wou zij niet vluchten... tot Vrijdagmorgen hebben wij in onzen kelder gezeten... dan kwam haar kozijn, de diamantslijper... Was dat haar kozijn, Miranda? Zoo heeft zij toch altijd gezegd, Madame... en dan sprak zij van weg te trekken... en ze zijn er stillekens uitgemuisd... lieten mij alleen... zij was mij te jong.... Een poppeken lag dood op den nest, Miranda.

Zij volvoerden dat plan evenwel niet dan nadat zij de toekomst van Li, van Bardik en van Makatit verzekerd hadden. Jacobus Vandergaart bracht daartoe het zijne bij. De oude diamantslijper had toch de Kopjes-mijn verkocht aan eene vennootschap, die door den ex-makelaar Nathan bestuurd werd. Toen die likwidatie afgeloopen was, vertrok hij naar Frankrijk, om bij zijne aangenomen kinderen te leven.