United States or Nauru ? Vote for the TOP Country of the Week !
Maar indien hij, Gaetano Alagona, haar naar Diamante wilde volgen, dan zou ze hem meenemen naar het marktplein op den bergtop en hem wijzen waar de grondbezittingen der oude Alagona's op den Etna en op de vlakte van Catania gelegen hadden en welke hun burchten op de bergen rondom geweest waren. Want daarboven op den berg kon men dat alles zien en nog veel meer. De gansche zee zag men daar.
"Ach, Gaetano Alagona," zong de jonge man. "Zangers zijn machtig. Met mijn liederen zal ik u vrij zingen. Eerst zend ik u de lieflijke canzone. Die zal glijden door de traliën van uw gevangenis en deze verbreken. Dan zend ik u het sonnet, dat schoon is als een vrouw en dat uw bewakers zal omkoopen.
De blinden staan daar te wachten alsof ze hopen, dat hij hun het gezicht terug zal geven, en arme menschen, zoowel van Geraci als van Corvaja, wachten in angstige spanning hoe het met hun jongen Heer, den laatsten Alagona, zal afloopen. Hij had hen allen lief, en hij had zulk een groote macht en kracht, indien hij slechts in het leven bleef....
Giannita's hart begon onstuimig te kloppen. Zij had altijd naar haar godszuster verlangd. Zij was nog ongetrouwd, omdat zij een jongen beeldhouwer, Gaetano Alagona, liefhad en hij nooit de minste neiging getoond had met haar te trouwen. Giannita was daarom dikwijls boos geweest op hem, en niet het minst had het haar geërgerd, dat zij nooit haar godszuster op haar bruiloft kon uitnoodigen.
Zij gaat door alle landen en draagt velerlei namen en ze is zoo verleidelijk, omdat ze allen aardsch geluk en genot belooft, en ze lokt meer aanhangers dan welke leer ook, die over de wereld is gegaan sedert Christus' tijd. "Daar zal groote nood heerschen." Omstreeks 1870 woonde er in Palermo een arme knaap, die Gaetano Alagona heette. Dat was een geluk voor hem!
Heur haar was grauw, haar gelaatstint bruin en haar oogen waren zwart en rond als paarlen. Zij droeg een kanten sluier op het hoofd, en haar zwarte kleederen waren glad van het dragen, en een weinig vaal, zooals pater Jozefs alleroudste kaftan. Ze maakte het teeken des kruises, toen zij Gaetano zag. "God zij geloofd, hij is een echte Alagona!" riep zij en kuste hem de hand.
In den tijd, toen de Noormannen nog op Sicilië heerschten, lang voordat het geslacht Alagona op het eiland kwam, werden in Diamante twee heerlijke gebouwen opgetrokken, het palazzo Geraci en het palazzo Corvaja. De edele baronnen Geraci kozen hun verblijf bij de markt, hoog op de kruin van den Monte Chiaro.
Er bestond nog één Alagona, dat was haar broeder. Hij woonde ook in Diamante. Maar Gaetano wist zeker niet waar Diamante lag? De knaap schudde met het hoofd. Neen dat kon ze wel denken, ze lachte. "Diamante ligt op den Monte Chiaro. Weet je waar de Monte Chiaro ligt?" "Neen." Zij trok haar wenkbrauwen op en zag er heel schalks uit.
Dat was nu een half jaar geleden, maar het was een verre reis naar Palermo. Zij had moeten sparen en sparen om het reisgeld bijeen te krijgen. Ze had niet eerder kunnen komen. Maar hierheen gaan om hem te zien, dat moest ze. Santissima Madre, zij was zoo blij geweest! Zij was het, donna Elisa, die Alagona heette. Haar overleden man was een Antonelli geweest.
Zij werd geroepen voor den koning en de koningin, die haar dankten voor den nieuwen spoorweg. "Verlang een gunst van ons, vorstinne!" zei de koning, haar aansprekend met den titel, dien de dames van het geslacht der Alagona's vroeger gevoerd hadden. "Sire," antwoordde zij, gelijk men in de sage antwoordt, "schenk de vrijheid aan den laatsten Alagona!" En dat verzoek werd haar toegestaan.
Woord Van De Dag