United States or Mozambique ? Vote for the TOP Country of the Week !


Οπωσδήποτε όμως τούτο είναι προφανές, ότι δηλαδή το μη ον δεν επιτρέπεται να το αποδώσωμεν εις κανέν από τα όντα. Θεαίτητος. Βεβαίως πώς είναι δυνατόν; Ξένος. Αφού λοιπόν δεν εφαρμόζεται εις το ον, τότε δεν είναι ορθόν να το εφαρμόσωμεν ούτε εις το κάτι τι. Θεαίτητος. Πώς δηλαδή; Ξένος.

Έχεις δίκαιον. Αλλ' όμως, καλέ Σωκράτη, όταν αποδίδωμεν εις τα ονόματα αυτά τα γράμματα, δηλαδή το άλφα και το βήτα και τα άλλα στοιχεία συμφώνως με την γραμματικήν, εάν αφαιρέσωμεν ή προσθέσωμεν ή μεταθέσωμεν κανέν από αυτά, τότε δεν θα ειπούμεν ότι εγράφη οπωσδήποτε το όνομα, με την διαφοράν ότι δεν εγράφη ορθώς, αλλ' ότι ουδέ εγράφη διόλου, διότι αμέσως γίνεται διαφορετικόν, μόλις συμβή κανέν τοιούτον λάθος.

Σχετίζεται το διήγημα του Βυζυνού με το μυθιστόρημα από την κλίση του συγγραφέα του προς τις περιπέτειες και προς τα γεγονότα τα εξωτερικά και τα περίπλοκα, ικανά για να συγκρατούν και την περιέργεια του από χοντρότερο κάπως ύφασμα καμωμένου αναγνώστη· αλλά τον επιφυλλιδογραφικό χαραχτήρα της εργασίας του είδους αυτού τον εξευγενίζει οπωσδήποτε η τέχνη του ποιητή.

Η δε βαθμιαία μετατροπή αυτή εξαρτάται από αυτούς τους έχοντας άφθονον γην και πολλούς χρεοδούλους, όταν θελήσουν κάπως από επιείκειαν να γίνουν μεταδοτικοί εις τους στερουμένους και άλλα μεν να χαρίσουν, άλλα δε να κατέχουν, και οπωσδήποτε να αποκτήσουν μετριότητα και να νομίζουν πτωχείαν όχι το να ολιγοστεύση η περιουσία των, αλλά το να μεγαλώση η απληστία των.

Αλλά αυτό άραγε δεν είναι με ισχυροτάτους λόγους αδύνατον, δηλαδή η κίνησις να σταθή και η στάσις να κινηθή; Θεαίτητος. Πώς δεν είναι; Ξένος. Τότε λοιπόν υπολείπετε μόνον η τρίτη περίπτωσις. Θεαίτητος. Μάλιστα. Ξένος. Και βεβαίως οπωσδήποτε το έν από αυτά τα τρία είναι κατ' ανάγκην ορθόν, δηλαδή ή όλα, ή κανέν, ή άλλα θέλουν και άλλα δεν θέλουν να συγκοινωνούν. Θεαίτητος. Πώς όχι; Ξένος.

Εγώ τα έχασα κυριολεκτικώς, μη γνωρίζοντας τι να απαντήσω εις αυτήν την ερώτησιν και είπα μέσα μου πως καλά να την πάθω που δεν ήξερα κάλλια να βουβαθώ· οπωσδήποτε του απήντησα, πως είναι διαφορετικά από αυτό το ίδιον το ωραίον· ευρίσκεται όμως εις το καθένα από αυτά μια κάποια ωραιότης. — Εάν λοιπόν τύχη και σου ευρεθή και σένα ένα βώδι, θα πη πως είσαι βώδι, και τώρα που έτυχε να ευρίσκωμαι κ' εγώ μαζί σου, θα πη πως είσαι Διονυσόδωρος; — Δάγκασε τη γλώσσα σου και μη βλαστημάς, του είπα εγώ. — Αλλά πώς ημπορεί, όταν ένα πράγμα που είναι διαφορετικόν από άλλο προστεθή εις αυτό, να γίνεται αυτό το διαφορετικόν άλλο απ' ό,τι είναι;

Δέχομαι, καλέ Σωκράτη, να συμφωνήσω μαζί σου και ας είναι καθώς το λέγεις. Σωκράτης. Και βεβαίως κάμνεις πολύ καλά, φίλε μου, αν αυτό είναι ορθόν. Διότι είναι περιττόν να φιλονικούμεν τόσον πολύ δι' αυτό. Οπωσδήποτε, αν γίνη και εδώ μία τοιαύτη διανομή, την μεν πρώτην από αυτάς θα την ονομάσωμεν αληθινήν, την δε δευτέραν ψευδή.

Προς τούτοις το ιδιόρρυθμον εκείνο δημοσιονομικόν σύστημα, εάν οπωσδήποτε επήρκει εις ολιγοδάπανα τοπικά στρατεύματα και εις βραχείας και αυτοσχεδίους εκστρατείας, δεν ήτο δυνατόν ν' ανταποκριθή εις τας ανάγκας κραταιού στόλου ή εις προμεμελετημένην και οπωσούν μακράν στρατιωτικήν επιχείρησιν.

Και βεβαίως δεν είναι εύκολον να ορισθή το καθέν από αυτά, ο νόμος όμως οφείλει οπωσδήποτε να προσπαθήση να ορίση τας λεπτομερείας.

Αυτό, φίλοι μου, εάν μεν θέλωμεν τόρα που το εσφίξαμεν σχεδόν υπερβολικά να μη το παραιτήσωμεν, πριν να ορίσωμεν τελείως, τι πράγμα είναι εκείνο εις το οποίον πρέπει να αποβλέπωμεν είτε ως έν είτε ως ακέραιον είτε ως τα δύο ομού είτε οπωσδήποτε άλλως επλάσθη.