United States or Marshall Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Μετά την αποσόβησιν του κινδύνου ο Κόμης Ιωάννης Καποδίστριας, ο έκτακτος απεσταλμένος της Ιονίου Κυβερνήσεως, θέλων να επισημοποιήση τα διατρέξαντα απηύθυνε προς τον ιεράρχην ευχαριστήριον επιστολήν, ην ασμένως δημοσιεύω, καθόσον εξ αυτής προκύπτουσι γεγονότα τότε μεν επαξίως εκτιμηθέντα, σήμερον δε εις ουδέν λογιζόμενα επί μεγάλη βλάβη των συμφερόντων του Ελληνισμού.
Αλλ' ας μου επιτρέψουν οι αναλαβόντες να θεραπεύσωσι την νοσούσαν ψυχήν του ελληνισμού να μην επιδοκιμάζω τα φάρμακά των, ούτε τον θαυμασμόν των προς τα μεγαλουργήματα του τουρκικού φανατισμού. Ο φανατισμός προϋποθέτει κτηνώδη αμάθειαν, και τοιαύτην ώστε να πιστεύης ότι ο Μωάμεθ έκοψε διά του δακτύλου του εις δύο την σελήνην.
Επειδή της ιδέας οι αλυσίδες εύκολα δε σπάνουν, και μήτε θέλει ο υποταγμένος της να τις σπάση, μια και καλοδεθή. Μα η δύναμη αυτή του Ελληνισμού, που σκόρπισε ατέλειωτη ζωή και καλοτυχιά στην οικουμένη, που βάφτισε τον κόσμο μέσα σταθάνατο νερό της αλήθειας, άφινε σαπίλα και θάνατο μέσα στη μεγάλη καρδιά του.
Η άλλη, την ψυχή του Ελληνισμού. Κάθε οργανισμός, πολιτικός, κοινωνικός ή ψυχικός, όπως θέλεις πες τον, γίνεται κέντρο, που γύρω του μορφώνονται ιδέες και συγκεντρώνεται, ό,τι μπορεί το κέντρο να τραβήξει περισσότερο. Η μια επίστευε και φώναζε, να μεγαλώσει όπως όπως η Ελλάδα.
Χρησιμεύουσαι ως δεσμός μεταξύ της Ελληνικής Ανατολής και της Λατινικής Δύσεως, συνετέλεσαν μεγάλως εις την εν τη λοιπή Ιταλία διάδοσιν του Ελληνισμού και των Ελληνικών γραμμάτων κατά τους Μέσους καλουμένους αιώνας.
Δύσκολον είναι το έργον, επρόσθεσε στενάζων ο Γεροστάθης· αλλ' ο Δημοσθένης μας εδίδαξεν ότι δεν υπάρχει δυσκολία, την οποίαν η σταθερά θέλησις και η φιλοπονία δεν δύνανται να υπερνικήσωσιν. Ας φωτίζωμεν εν τούτοις και ας αυξάνωμεν τας διανοητικάς και σωματικάς ημών δυνάμεις. Ας αγαπήσωμεν τους κόπους και την εργασίαν. Ας εξευγενίζωμεν και ας ανυψόνωμεν το αίσθημα διά του Ελληνισμού.
ΑΦΙΕΡΟΝΕΤΑΙ στον Εξοχώτατον αντιπρόσωπό της, τον κ. ΝΕΟΚΛΗ ΚΑΖΑΖΗΝ, Πρόεδρον της Εταιρείας του «Ελληνισμού» Ψηλά σε σπίτια τρίπατα και γυάλινον εξώστη.
Στέλλομεν τους υπαιθρίους ημών ρήτορας αποστόλους του ελληνισμού εις την Εσπερίαν, και αναμένομεν εν ιλαρά προσδοκία την άφθονον συγκομιδήν ευρωπαϊκών συμπαθειών, απαράλλακτα ως οι επίτροποι των εκκλησιών αναμένουσι προ του παγκαρίου των τα διά των δίσκων περισυναγόμενα κέρματα των πιστών. Δεν είνε πιτυρίτης και αυτός; Αλλ' αρκεί.
Άλλος απηύθυνεν επιστολήν είς τινα των πολιτικών ημών ανδρών, γνώμην αποφαινόμενος, ότι εις ημάς μόνους ανήκει η κληρονομιά του Βυζαντίου· άλλος ενθουσιωδέστερος ελάλησεν από του κοινοβουλευτικού βήματος υπέρ της πολιτικής ζωτικότητος του έθνους ημών, και άλλος τέλος — κυβερνήτης αυτός ξένου Κράτους, ύψωσε την φωνήν αυτού υπέρ των απαράγραπτων ημών δίκαιων, ή διεβεβαίωσε καν απόστολόν τινα οιονδήποτε του ελληνισμού περί των προς την νέαν Ελλάδα θερμών αυτού συμπαθειών.
Ελληνική ήτο η γλώσσα η λαλουμένη υπό των κατοίκων, και αυτών έτι των αλλογενών. Ελληνική ήτο η γλώσσα της οικογενείας, της Εκκλησίας, της παιδεύσεως, εις δε τα κυριώτατα και αυτού του κράτους· τέλος δε Ελληνική ήτο η συνείδησις και η διάνοια του λαού μεθ' όλων των ηθικών πλεονεκτημάτων και μειονεκτημάτων του τότε Ελληνισμού.
Λέξη Της Ημέρας