wigleupen

Bijgewerkt: 3 mei 2025

Maar Rozeke, die 't oogenblik te voren wellicht zou hebben toegestemd, was er thans niet meer voor te vinden. "Op onzen treiwdag van mijne veint wigleupen! nien ik, daor! 'K ben bij hem en 'k goa mee hem mee woar dat hij wilt!" riep zij, als een bedorven kind. En zoet legde zij haar handje in de zijne en drukte die teederlijk. "Al gezeid!" lachtte Vaprijsken.

Cyriël Buysse - Het leven van Rozeke van Dalen, deel 1