Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 mei 2025
Of men zich hunne lotgevallen herinnert uit Wagners muzikaal-psychologisch drama, uit het Fransche prozagedicht van Joseph Bédier of uit de schoone verzen van Swinburne's "Tristram of Lyonesse", een ieder kent het verhaal van hartstocht en weemoed, dat door alle eeuwen heen de dichters en schrijvers heeft weten te bezielen.
Geheel verschillend van opvatting is Swinburne's "Tristram of Lyonesse". Het gedicht bestaat uit negen zangen, voorafgegaan door eene inleiding, eveneens in dichtmaat, welke ons eene verheerlijking der liefde geeft. Het gegeven is er een, dat bij uitstek geschikt is om door dezen dichter bezongen te worden.
Wij kunnen niet anders zeggen, dan dat de stof zich bij uitstek leent tot deze aanpassing aan Swinburne's levensopvatting en dat het wezen der sage er niet door geschaad wordt. De wedergave van de geschiedenis van Balin en Balan, zooals die in de volgende bladzijden wordt gevonden, is gegrond op de "Morte d'Arthur" van Thomas Malory.
De regels golven aan en zwellen in een waar Homerisch stormgeloei, en wanneer wij luisteren naar het breken der Castiliaansche speren op de Moorsche schilden, dan worden wij herinnerd aan die geweldige regels van Swinburne's Erechtheus: »Met een aardschok van botsend geweld, en met hoeven, bloeddruipend en rood, Grijpt de woedende krijg naar de zeis en zijn voet brengt den vlammenden dood.«
In regels van groote schoonheid beschrijft hij de gevoelens der verschillende hoofdpersonen en door alle gebeurtenissen heen voelen wij hoe de invloed van den noodlottigen liefdesdrank hen voortdrijft door een leven van lijden en smart naar een ontijdigen dood, uiting van Swinburne's fatalisme.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek