stoai

Bijgewerkt: 27 juni 2025

Of ze hum misschien ook geheurd hadden...? 't Kon wel wêzen: moar neen, heur, doar fluisterde Jenneke weer: "Kom Jozef, loawwe nou goan, 't het al elf gesloagen, en 'k stoai de dood uut, dat z'ons gewoar worden." "Nou dan, mien beste Jenne," zei Jozef: "'k wil oe niet langer houwen a'j wilt; moar, loa'k oe erst nog is kussen...." Vort moar weer, dacht Berend: 'k het 'r 't miene af.

Jacobus Jan Cremer - Betuwsche novellen, en Een reisgezelschap