schelluidende

Bijgewerkt: 23 mei 2025

Toen dokter Helmond haastig den weg naar zijn woning vervolgde om er, alvorens naar den generaal te gaan, nog 't een en ander ook voor zijn patiënten te bezorgen, toen kwam hem bij 't omslaan van den hoek der Groote Kerk, een "jongmensch" van omstreeks veertig jaren met zeer magere beenen en grooten neus te gemoet, die, met de beide handen naar hem uitgestrekt, al spoedig Helmonds hand omklemde en gedurende zijn gansche, tamelijk radvloeiende en schelluidende toespraak, op 't innigst er mee aan 't karnen bleef.

Jacobus Jan Cremer - Dokter Helmond en zijn vrouw