Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juli 2025
Doch, even als de vlam, door d'adem van de winden In 't dichte woud gejaagd, niet ophoudt van verslinden, En, strevende in het rond, de stammen nederslaat; Maar echter hier en ginds een boomtronk overlaat, Die by de walmende asch de ontblaârde kruin en takken Of, stout verheffen blijft, of moedloos neêr laat zakken; Zoo stond het in het dal van Nival met het heir.
Gij smartvervulde, deerniswaardge vrouwen, Die de oogen, bloô van droefnis, nederslaat; Vanwaar komt ge met zòò ontverfd gelaat Dat ik in u waan Meelij zelf te aanschouwen? Zaagt ge wellicht hoe Liefde mijner Vrouwe Liefelijk aangezicht in tranen baadt? Mijn hart zegt mij dat 'k om geen eigen daad Noch eigen droefenis u dus zie rouwen.
En knots en polaxt zwaait meêdoogenloos, en treft, Wat uit dien poel van moord nog hoofd of arm verheft. Reeds vleit zich 't grimmig hart met lichtbehaalde zege. Het overvallen rot verstrooit zich allerwege, En wijkt te bergwaart heen, in 't brullen van "verraad", Terwijl 't verwinnend heir wat stand houdt, nederslaat.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek