hamerslaagjes

Bijgewerkt: 29 juli 2025

De vage verdreunende slag werd zeurig gedempt door het gespin der machines en de mortier met het boort klikte driest, uitgelaten van klop en getinkel. Tegen schemer liep hij de poort in. Zij was bruin van slagschaduw-groei, met geluwe damp bij 't raam van den schoenmaker. Stug klonken hamerslaagjes, nattig van na-smak. Ook 'n kind huilde alsof 't véel pijn had. Zacht schoof hij den muur langs.

Herman Heijermans - Diamantstad

Zoo gingen soezend de minuten voort, en rondom de tuinmanswoning zuchtte de nacht haar smartelijke stilte uit, en het tikken der klok was als hamerslaagjes, als het koortsige kloppen van een menschenhart. Slaperig opende hij de oogen. Hij zag de couranten netjes opgevouwen en tot een dik stapeltje gemaakt, liggen op de tafel. Toen vielen zwaar zijn oogen weêr toe.

Jacobus van Looy - Proza