gespanne

Bijgewerkt: 13 juli 2025

Moe ze woere der doevee oek oep verzien, zelle: d' iel stad was oemringd mee vestinge mee dikke mieren oep. Doe kost niemand in och uit de stad nit, as dee de poote on de groete stieweege en dâ woere bewokt dee saldoete. Oep ene kie aa 't er wee lilek gespanne en wit er van iene pas gebrand en gemoet: 't was tege den oevend, oep den Eksentoore, woe da naa de luibank stoet oep den boelvar Remie.

Jos. Schrijnen - Nederlandsche Volkskunde

Maar 's avonds stortte hij zich weer diep in de eenzaamheid en in het gouden boek. Hij zou weten hoe 't in de wereld uitzag. En diep met een gespanne' en zwarten wil, de handen aan het hoofd tegen de ooren, de zwarte wenkbrauwen gefronst, en 't haar stijfstaande op zijn kop als bij een stier, zat hij bij 't boek en las als 'r aan gemetseld.

Herman Gorter - Een klein heldendicht