bottine

Bijgewerkt: 13 juni 2025

Ik ken geen dier clubjes en uit verveling ga ik naar mijn kamer. Mijn rechter voet is nat geworden, de naad der bottine is gebarsten, ik trek andere kousen aan, ga op mijn kanapée liggen, doe mijn oogen dicht en kan niet slapen. Ik neem een boek, 't helpt niet op het boekenrekje in mijn kamer, staat een bundel "Predigten vom Superintendent Zäh" ik lees er in helaas! zelfs daar slaap ik niet van.

Justus van Maurik - Op reis en thuis

Bijou zou ongetwijfeld naar binnen zijn geloopen om, alle jaloezie en afgunst vergetend, met den kleinen jongen te gaan stoeien, indien de herinnering aan Frits’ bottine hem niet had teruggehouden; daarom bepaalde hij er zich toe om van uit de verte toe te zien en van tijd tot tijd, als niemand op hem lette, zijn voorpooten en kop vooruit te brengen, heel zachtjes even blaffend een korten sprong voorwaarts te doen en dan ijlings weer achteruit te springen, in de hoop dat de jonge wereldburger hem zou zien en den eersten stap tot verzoening en toenadering doen.

Justus van Maurik - Papieren Kinderen