afbidt

Bijgewerkt: 20 juli 2025

Of waar, nadat in een aanval van woede de wanhopige Iö het tooneel verlaten heeft. het daarop volgend koorgezang het geluk van den sterveling die met zijns gelijke paart, bezingt en het lot van door Zeus bemind te worden afbidt. Ook die troostende toespraak die Elpine uit het "boomloof" als toewaait , herinnert de vertroostende ontmoeting die Iö te Dodone bejegent:

Willem Bilderdijk - De ondergang der Eerste Wareld

Ontferm u over eene rampzalige, die uwe hulp op hare knieën afbidt...." De ongevoelige dame liet de geknielde zitten en ging eenige treden van haar weg; dan het boek in de hand genomen hebbende, antwoordde zij met eene gemaakte koelheid: "Ik heb geenen tijd om op al dit gekerm acht te geven.

Hendrik Conscience - Avondstonden