United States or Niue ? Vote for the TOP Country of the Week !


Kale plekken begonnen te liggen tusschen de nog groepende menschen, stukken grond bespikkeld met den afval van den handel. En vrouwen die er pas nog zaten met de zoor-zanderige voeten bloot, hurkten, rapend de gele waterflesch, den bast van een uitgedroogden pompoen, naast zich op; dan schikten zij zich de plooien voor het gezicht recht en stegen ook naar de stilstaande rijen.

"Arm kind!" mompelde hij op den toon van innig medelijden. Ik werd door die woorden getroffen, daar ik niet gewoon was aan de vriendelijkheid van den norschen professor. Ik nam zijne bevende handen in de mijnen. Hij liet mij begaan, terwijl hij mij aanzag. Zijne oogen waren vochtig. Nu zag ik hem de waterflesch nemen, die aan zijne zijde hing.

De plassen waren reeds bijna weer opgedroogd, en uit voorzorg liet de jager zijn waterflesch vullen uit het stroompje, waaraan ze hadden gekampeerd. Ongelukkig waren twee buffels er des nachts in komen plassen en hadden er een modderpoel van gemaakt. Wat nood, bij een volgenden plas zou men de flesch, eigenlijk een waterzak, vullen.

Tot mijne groote verbazing bracht hij ze aan mijne lippen. "Drink!" zeide hij. Had ik goed verstaan? Was mijn oom gek? Ik zag hem met een verstompt gelaat aan. Ik wilde hem niet begrijpen. "Drink!" herhaalde hij. En zijne waterflesch optillende ledigde hij ze geheel tusschen mijne lippen.

"Spreek maar zooveel niet," zei Geurt medelijdend, en reikte den lijder de waterflesch toe, waaruit Toon met graagte een dronk nam. "Ja, jij hebt het hard," vervolgde Geurt: "maar de arme weduw ook. Niet de deur uit kunnen, en vier kinders over den vloer hebben, waarvan de oudste, die zoo goed is, en aardig met werken wat aanbracht, plat te bed ligt en hare zorg behoeft!"

De half gevulde waterflesch van den gids was alles, wat er overbleef om den dorst van drie menschen te stillen. Na hun maaltijd strekten mijne beide metgezellen zich op hunne dekens uit en vonden zij in den slaap een herstellingsmiddel voor hunne vermoeienissen. Ik echter kon niet en telde de uren tot den morgenstond. Om zes uur des Zaterdags vertrokken wij weder.

Men slachtte eene geit, droogde de huid vier-en-twintig uren in de zon, naaide alle openingen dicht, behalve die van den hals, en gebruikte ze zoo als waterflesch.

Wacht even; zeide Amrah, de vreemdeling komt terug. Ik bedenk, goede vrouw, zeide hij, dat de zon hoog aan den hemel zal staan, voordat de Nazarener komt. Ik kan in de stad het noodige krijgen, en daarom wilde ik u mijn waterflesch geven. Gij zult er meer behoefte aan hebben dan ik. Neem haar en heb goeden moed. Roep luide tot hem. Dit zeggende bood hij de weduwe zijn gevulde waterflesch aan.