United States or Caribbean Netherlands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Semene Vorosjilo en Andry Kroek stonden met de handen op den rug en met de beenen door middel van stevige touwen aan elkander vastgebonden, in een hoek der kamer. Danilo stond, met de armen op de borst gekruist, in een anderen. Met uitzondering van een schildwacht, die de deur versperde, waren de soldaten verdwenen.
"Op dit oogenblik bestaat daar geen kans op." "Is het nog ver?" vroeg de reiziger. "De lengte van den weg doet er voor hem, die goede beenen heeft, weinig toe, als de weg maar goed is," zeide Semene Vorosjilo, "maar al was deze ook nog zoo kort, wat doet dat er toe, als hij toch onbegaanbaar is?" Bij het uitspreken van deze woorden sloeg Semene Vorosjilo een blik op den reiziger.
Nu eens was Semene Vorosjilo de eerste, die kwam, dan weer Andry Kroek, of ook hoorde men reeds in de verte de heldere en welluidende stem van Hanna, die zoo hartelijk kon lachen, of zag men het kleine schuitje van Wassiel Grime aanleggen.
En zich tot Vorosjilo en Andry Kroek wendende, zei hij tot hen: "Schurken, jullie kennen dien Zaporoger, dien de duivel hale, zeker ook niet?" "Ik vraag u wel excuus, Mijnheer!" antwoordde Semene Vorosjilo, die meer dood dan levend scheen, "en ik..." "Stotter niet zoo, ezel!" "Ik heb hem gezien." "Heb je hem gezien en heb je het niet dadelijk gezegd, verrader?"
Ik ken die voorgewende onnoozelheid wel. Soldaten! bindt die schurken, en stevig ook." Dit was gauw gebeurd: Andry Kroek en Semene Vorosjilo waren in een oogwenk gebonden en gekneveld. Op dit oogenblik trad de heer des huizes binnen. "Wie ben je?" brulde de man met het roode gezicht, die blijkbaar het opperhoofd van den troep was. "Hoe heeft men je hier binnengelaten?"
Toen verspreidde het heele gezelschap zich langs de donkere voetpaden en verdween in de duisternis. De beide trouwe vrienden Andry Kroek en Semene Vorosjilo bleven alleen met Danilo achter. De reiziger bleef ook. Toen allen vertrokken waren begaf de vrouw des huizes zich naar een kamer naast die, waarin de samenkomst gehouden was.
Het waren de mannen, die zij in het huis van haar vader door de soldaten had zien slaan en knevelen: Semene Vorosjilo en Andry Kroek. God zij geloofd! Zij hadden dus weten te ontsnappen. De boot lag spoedig daarna aan. De kozakken namen hun mutsen voor de aangekomenen af en zeiden: "Goed geluk en gezondheid!" "Goed geluk en gezondheid!" antwoordden de groote vriend en de oude Kniesj.
Woord Van De Dag