United States or Aruba ? Vote for the TOP Country of the Week !
Men voldeed terstond aan het bevelteeken; maar nauwelijks was een klein gedeelte van zijn volk de landtong opgerukt, of hij zag zich den weg afsnijden door een nieuwe bende, die, door Aylva in persoon aangevoerd, met een paar schuiten uit de haven van Stavoren aangekomen, en halverwege de landtong geland was.
Toen het nu inderdaad tot een overstrooming scheen te komen, werden alle schuiten en platte booten, die in den winter op het land waren getrokken, in haast dichtgemaakt en geteerd, om zoo gauw mogelijk in het water te kunnen worden neergelaten. De vlonders werden op 't land gezet, en de bruggen op den landweg werden versterkt.
Waarschijnlijk hadden de visschers eene goede vangst gehad; want, toen de vrouwen, over zandbanken en door plassen zeewater de schuiten bereikten, vulden zij hare teenen manden met een rijken buit van versche tongen, schollen, roggen. De mannen laadden hunne netten en fuiken op den rug en weldra trok de heele troep landwaarts.
De haven is opgevuld met schuiten en vlotten; de eerste brengen visch, de andere hout aan. Welk een drukte en beweging op de kaai! Hoe ernstig, hoe smerig, hoe armoedig zien al deze lieden er uit. Hun droefgeestige ernst is een gevolg van het klimaat; hunne smerigheid herinnert u dat gij het Oosten nadert.
Door het trillend water van 't kanaal wenden de schuiten stil en ernstig hun steven stroomaf langs de buigende waterlelies en trekken strepen over het water, en op den kalen oever zeulen magere, kleine paarden ze voort, langzaam en voorzichtig door het groene polderland.
De schuiten, het eenig mogelijke vervoermiddel in deze vochtige oorden, komen ze halen, om ze te brengen naar de rustige fabrieken, waar de stoom hen zal vervormen. Over de kanalen met de duizenden van zijtakken glijden de vaartuigen.
Niemand sprak hen aan, maar hun hart klopte fel; zij hijgden en het zweet droop van hun wezen. 't Is warm, meende Snepvangers, en dan onder die winterkleeren. Ja!... Langs de vaart, naast de dokken zeulden zij voort. Alles lag stil en verlaten te broeien onder de zon. 't Was een vredige zondag waarin musschengetjilp weerklonk. Er roerde niks op de schepen en schuiten.
Naar buiten, naar buiten, De zon is in 't veld! Ze trekt nu de spruiten Door klonters en kluiten, Ze lacht in de ruiten; Naar buiten, Naar buiten, Naar buiten gesneld! Naar buiten, naar buiten, De lucht is zoo klaar! De wind en de schuiten Zijn blijde kornuiten; De merelkens fluiten: Naar buiten, Naar buiten, Hoe heerlijk is 't daar! Naar buiten, naar buiten, De wei is zoo groen!
Altijd liggen aan weerszij van de pier schepen en schuiten; de booten van de Paketvaart, Chineesche zeilers, Makassaarsche prauwen, die als een oud-Hollandsch galjoen van voor naar achter steil oploopen, prachtig als met opgespreide wieken zwemmende zwanen op het water; bij twintig tegelijk dobberen geankerd de Inlanderbootjes langs het strand, de zeilen tusschen schuins hangende kokospalmen.
Dat moet niemand verwonderen: een volle kruik is toch zwaarder en moeilijker te dragen dan een leege. Op den drempel van zijn woning aangekomen, had hij nog een soort van kleine trap van vier treden te beklimmen. Het was daar, waar vroeger de schuiten aanlagen. Hij klom deze vier treden op, maar niet zonder moeite. Met een kruik gaat dat niet gemakkelijk.
Woord Van De Dag