United States or Jersey ? Vote for the TOP Country of the Week !
Met haar ouwelijk hoofdknikken femelde het kind iets van: ja, zoo waren de mannen....; maar zij begreep best, wat de Juffrouw vertelde, en zij zag meester Jonkers weer met vriendelijker oogen aan. Dan, altijd, op 't laatst van den avond, kwam voor Sprotje het heerlijkste oogenblik van den dag: vóór dat meneer en de meisjes binnenkwamen, moest Wilmpje geholpen.
Nog beschaamder door het lachen, dat ze weer gedaan had, en dat ze raar wist van zichzelf, toog gejaagd het kind te frutselen aan de bandjes van haar geelkatoenen hemd, dat stug en schurend saamtrok boven de donkere schaduwen der halsholte, en terwijl zij haar armelijk borstrokje dichtknoopte en het lijf van haar mooie, waterblauw-katoenen jurk met de witte klaverblaadjes, stond haar gezichtje ouwelijk gespannen, in luistering naar wat de dokter nu praatte en wat haar moeder dan antwoordde en vroeg.
Onder de oogen vormen zich zware plooien; ook zakt er een van de wenkbrauwen schuin naar den buitenhoek van het oog. Hieronder komt het vleezige bovenste ooglid te voorschijn. Deze bijzonderheden hebben alle denzelfden leeftijd; de eene toont niet ouder dan de andere. Nergens een trekje dat te donker, te licht, te diep of te oppervlakkig, te ouwelijk of te jeugdig is.
Haar tandelooze mond glimlacht: bij haar kinderen heeft zij althans niet gefaald. »En de kleintjes?« »Ja, dat is juist het ellendige, dat ik die zoo dikwijls onverzorgd moet achterlaten; maar gelukkig, de partijgenooten hebben er zich mee bemoeid, en nu gaan ze naar een kinderkolonie.« Haar ouwelijk, rimpelig gezicht wordt mooi van geluk; de kinderen buiten, goed verzorgd, en zij zelf, vrij met haar geheele ziel zich te geven aan de beweging.
Ze was altijd zoo, klein, mager, met datzelfde ouwelijk gezichtje, met datzelfde onaangenaam spits neusje. Ze was jong geweest én oud geworden. 't Leven had haar droog, dor gelaten, omdat ze gevegeteerd had binnen de zes wanden van een kist, die als een lichaam bewustloos blijft, den bijzonderen naam van doodkist krijgt, maar vóór dien tijd kamer heet.
Saartje, bleek, ouwelijk, met 'r vettig, verward kroes, huilde nog vóor ze op werd genomen. Stug snoot de bijstaande juffrouw 't loopend neusje, gaf haar over aan den dokter. "Nie-doen! Nie-doen!... Ikke wil niet!", spartelde ze tegen. "Zal je stil blijve zitte," gebood schel de juffrouw.
Woord Van De Dag