United States or Republic of the Congo ? Vote for the TOP Country of the Week !
»Ik breng jullie hun hartelijke groete," antwoordt de grijsaard, »en ze maken het allen uitstekend." »Nu wat zegt ge van uw veldbloemke?" vraagt Marling, op zijn vrouw wijzend. »Mijn veldbloemke ziet er uit als een roos in den morgendauw," antwoordt de Voortrekker, »en ik dank daarvoor mijn God."
Dien dag stond de prins, reeds kort nadat de eerste vogeltjes hun veertjes in den morgendauw hadden losgeschud, voor het verblijf van zijn voedster-moeder, en klopte aan. Tot zijn blijdschap had de goede vrouw dien dag ook niet korter willen maken dan hoog noodig was, en vond hij haar gereed, ongeduldig wachtend op het oogenblik waarin ze den prins zou zien.
Zoo lang de nood, gelijk een sombere nacht, haar had bezwaard, zoolang was zij kalm en stil, zonder rechts of links om te zien, haren weg gegaan, en het vertrouwen op God alleen had haar, als eene heldere ster, licht geschonken; thans, nu de zon was opgegaan, stond zij stil, haar hart bloeide als eene schoone roos opwaarts naar het licht, de frissche morgenwind speelde in hare bladeren, zoodat zij kon uitzien naar alle zijden, en de morgendauw viel op de aarde neder.
O, hoe Uw handen mij verzaligen, Uw adem omringt mij als morgendauw, Uw hartslag zingt in mijne ooren, en doet mij sluimeren, Van hoofd tot voeten is 't mij lieflijk, Is 't mij wel genoeg! Genoeg van den wellust der toekomstmaking, toekomst plotseling en geheim, Genoeg, o wegglijdend heden genoeg, o herinnerd verleden.
THESEUS. Mijn honden zijn van 't echt Spartaansche ras, Breedlippig, geel; hun ooren hangen laag En vagen van het gras den morgendauw; Krombeenig, met een kossem als een stier; Niet snel, maar bij het blaffen fraai gestemd Als klokkenspel. Welluidender geblaf Klonk nooit bij jachtgeroep of horenschal, In Creta, Sparta noch Thessalia; Beoordeel 't zelf! Doch wat zijn dat voor nimfen?
En op hun blaad'ren droppels bloed, zoo frisch, Als morgendauw, die bloemen overparelt? Dit schijnt mij inderdaad een onheilsplek. Spreek, broeder, zijt gij bij uw val verwond? MARCIUS. Ach, broeder, ja, door 't zien van iets zoo gruwlijks, Als ooit het oog door 't hart bejamm'ren deed.
Zoo bleven wij acht dagen tusschen Lier en Leuven in de grootste hitte dwalen, elken dag tien of twaalf uren gaande, zonder voedsel en drank, en letterlijk verzengd door de hitte. Wij aten de schors der mastboomen en droegen voor den dorst eenen geweerkogel in den mond; des nachts lagen wij op den grond en verstijfden van den overvloedigen morgendauw.
De wijze, waarop deze Vogel den dag besteedt, blijkt uit het volgende: Zoodra de morgendauw eenigermate verdampt is, verlaat de Groene Specht zijn nachtkwartier, laat vergenoegd zijn stem weerklinken en begint zijn gebied te doorkruisen.
Zij wordt maagd, de kleine vaste ronde borstappeltjes zijn als »Waalse noten", haar tengere middeltje kan men met de twee handen omspannen; haar lichaam is zo blank dat wanneer zij met blote benen op de weide door de morgendauw loopt, de madeliefjes, met haar vergeleken, grijs schijnen. Hun gevoelens worden ook inniger.
In zekeren zin vergelijkbaar met wezens van hoogeren rang, zouden zij van de noodzakelijkheid om met de aarde in aanraking te komen, ontheven zijn en zich alleen met etherisch voedsel, met morgendauw, voeden.
Woord Van De Dag