United States or Serbia ? Vote for the TOP Country of the Week !


De jonge Vlaming voelde dat zijn benen door de knieën van de Fransman gedrukt, zich bogen en de grond ontgingen. Dit langdurig gevecht, waarin hij voor de eerste maal des levens zijn moed zag feilen, was hem pijnlijker dan de hel. Kokend schuim kwam op zijn lippen, en hij werd uitzinnig van woede.

Een kreet, die bijna een gebrul kon worden genoemd, door Makoni en Dutulu aangeheven, onderbrak zijn rede en bracht de gehele vergadering in verwarring op de benen. Terwijl Biggar het woord voerde, had Dutulu zijn oog over de vergadering laten gaan. Daar viel zijn blik op de neergehurkte Mazesi. Die gebogen gedaante kwam hem bekend voor; toch kon hij zich niet te binnen brengen, wie hij was.

»Nee, wat zou ik gewond wezen!" antwoordde de oude, zich oprichtende, »maar die afgedankste leeuw heeft me van de benen gesprongen, en kijk hoe nat ik ben; nou krijg ik zeker weer zinkings."

Verder waren de armen en benen van de zwaarlijvige potentaat met metalen ringen overdekt. Zijn schilddrager stond achter hem, en beschermde met het grote schild, van de huid van een witte os gemaakt, zijn meester tegen de stralen van de zon.

Al dergelijke nuttige voorschriften leerden de Ridders en hunne dames, dat men geen grote brokken in de mond mocht nemen, niet met eten in de mond mocht spreken, niet met de hand in de algemene schotel mocht roeren of er afgekloven benen weer in leggen, zorgen dat er geen vetrandje aan de beker achterbleef waaruit men gedronken had en de buurman nu weer uit drinken moest, en ook de mond niet mocht afvegen met het tafellaken laat staan natuurlik er zijn neus in snuiten.

Hun bijlen hakten de benen der paarden af en deden de ridder op de grond rollen; dezelfde bijl kloof zijn hoofd. Een ogenblik nadat zij ter hulp van Willem van Gulik gekomen waren, was de plaats zozeer gezuiverd, dat er slechts een twintigtal Fransen achter de slagorde overbleef. Onder dezen bevond zich Godfried van Brabant, welke voor de vijand zijner taal- en stamgenoten streed.

Nu hing er geen slagzwaard meer aan de zadel van de Franse Veldheer, een lange degen had dit zwaar wapen vervangen; de ijzeren platen blikkerden ook niet meer op zijn benen. Achter hen reed een ridder die een ongemeen spijtig en stuurs voorkomen had.

En, alhoewel de cholera het zichtbaar gemunt had op de armere klassen, tóch waren het de rijken die op slag de benen namen. Sommige PARVENUS kan men het niet kwalijk nemen dat ze er vandoor gingen; die dachten waarschijnlijk: de cholera, die komt van zo ver, uit Azië, en die wéét dus niet dat wij de laatste tijd veel geld verdiend hebben op de beursdie houdt ons misschien nog voor arme drommels, en laat ons toch nog in het gras bijten. Alexandre Aguado, markies DE LA MARISMAS DEL GUADALQUIVIR, een der rijkste bankiers hier, en ridder in het Erelegioen, was de veldmaarschalk van deze grote terugtocht. Waanzinnig van angst zat de ridder, naar het schijnt, gedurig achterom te kijken door het raampje van zijn koets, en hij hield zijn blauwe bediende, die achterop stond, voor de waarachtige dood zelf, de CHOL

De Bittermeers was slechts één plas bloed, waarin de voeten der strijdenden zich verborgen. Hoofden, armen, benen, het lag er al met helmen en gebroken zwaarden verward. Enige Leliaards, waaronder Jan van Gistel met een getal Brabanders was, ziende dat er geen uitkomen meer aan was, kwamen te midden der Vlamingen gelopen, roepende: "Vlaanderen de Leeuw! Heil, Heil Vlaanderen !"

Terwijl een duistere wanhoop de weinige levenskrachten in haar nog verminderde, gevoelde zij dat haar bevende benen haar niet meer dragen konden. Met moeite ging zij tot bij een leunstoel en zakte slap en afgemat in dezelve; zij verborg het hoofd in haar twee handen alsof zij zich aan een pijnigend verschijnsel wilde onttrekken, en bleef in die houding zitten.