United States or Greece ? Vote for the TOP Country of the Week !


In het protestantsche Noorden is de Vastenavond zoo goed als uitgestorven; niet aldus in het Zuiden, men denke nog, behalve België, aan Den Bosch en Maastricht. In het Rijnland is vooral vermaard de vastenavondpret te Keulen en Maintz. Iets zeer eigenaardigs is de maskerade, het vermomd over straat loopen.

Een oogenblik later weêr draafde een der picadores voorbij, groteske ruiter, half soldaat, half landedelman, half een verschijning uit de dagen der roofridders, half een weggeloopen knecht uit een maskerade of paardenspel, met een gelaat waar het misbruik van sterken drank op te lezen was.

Zooals ik zei, de voorsnijder dacht, dat ik zoo gekleed was, om een rol in de maskerade te spelen, en dus werd ik binnengelaten, ontdekte mij slechts aan mijne moeder en at een hartig brokje, voordat ik u, mijn edelen vriend, opzocht." "En ge hebt mij gevonden," zei Cedric, "gereed om onze dappere voornemens voor eer en vrijheid weêr op te vatten.

Hij luisterde niet naar Ernest's verwarde vragen, hijgde aldoor: Hier niet! Hier niet, in Godsname! Het is vreeslijk, wat ik u zeggen moet .... Buiten, loop, maar loop dan toch! Ik ben niet alleen .... ik mag zoo niet .... Neen! neen! Ge moet mee met mij, even mee, tot buiten .... God! het is al over den tijd! Hij stiet hem naar voren, drong door de zat-zingende maskerade.

Op zeker oogenblik wordt het schouwspel werkelijk schilderachtig, als, door eene dansende en joelende menigte voorafgegaan en gevolgd, de schitterende maskerade de rue des Clercs afdaalt, en voortgolvende langs de steile helling, eene fantastische processie vormt, terwijl de helm en het borstkuras van Sint-George vonken schieten en de bonte kleuren van de zonderling toegetakelde schare schitteren in het zonlicht.

De keizer ziet de fraaiheid van de vertooning, maar de aldus gesymboleerde werkelijkheid heeft veel onschoons en op 't einde gaat de geheele maskerade in vlammen op.

Het was eene kleeding, niets passend bij dien aristocratisch tengeren bouw, dat fijne, bleeke, magere gelaat, gedistingeerd, trots het ongeknipte, blonde haar en den ongeschoren stoppelbaard; het was als de maskerade van geboorte en opvoeding in de lompen der ellende, die zij onhandig, als een slecht zittend tooneelpak, droegen.

Nog bijtender was de wijze, waarop Granvelle bespot werd op een feest, hetwelk de graaf van Mansveld bij gelegenheid van den doop zijns zoons te Luxemburg gaf. Bij eene luisterrijke maskerade verscheen een mensch in het gewaad des kardinaals en met den rooden hoed op het hoofd, te paard in het renperk.

De toebereidselen tot het bloedige drama hadden intusschen ook hunne komische zijde: bij het zien van die wonderlijk uitgedoste miliciens, die maar hadden gegrepen wat het eerste voor de hand lag, dacht men onwillekeurig aan het voorspel van eene reusachtige maskerade.

Ik zie een twintigtal mannen en vrouwen, oude vrouwen vooral, in fantastische uniformen, met versnelden pas voorbijtrekken, de vlag voorop. Ze maken deel uit van het Leger des heils. En dan te moeten bekennen, dat die dwaze maskerade, het eenige vroolijke verschijnsel in mijn bezoek aan Winnipeg, niet bij machte was, de stroeve aangezichten van de enkele toeschouwers op straat te ontspannen!