United States or Brunei ? Vote for the TOP Country of the Week !
De meesten kennen noch het levensboek van anderen, noch zelfs hun eigen. Dit laatste leggen zij achteloos ter zijde, of zetten het netjes ingebonden in eene pronkkast; somtijds zien zij naar den rug en titel, maar zelden in de bladen. Ik voor mij, als alle boeken, heb ik ook die levensboeken lief; het is mij een genot te bladeren zoowel in het mijne, als in dat van anderen.
Het boertje, dat zij gezien had, boog zich, iets mompelende, van de trede van den waggon boven eene der ijzeren rails over haar henen. En het licht, waarbij de ongelukkige het met kommer, strijd, leugen en dwaasheid gevulde levensboek had gelezen, begon te sissen, verdonkerde, flikkerde nog eenmaal op en werd toen uitgebluscht voor altijd.... Een paar maanden waren verloopen.
Zoo'n lui beest! Wouter zei ditmaal eens niets, maar aan indrukken ontbrak 't hem niet. Hy voelde wel dat er iets liefelyks te lezen stond op de bladzy van 't groote levensboek, dat hier voor hem werd opgeslagen, maar kon z'n ingenomenheid niet rymen met den weinig romantischen vorm waarin hem 't schoone werd voorgesteld.
Ik stond buiten, en die koude lucht woei de warme en teedere indrukken weg en maakte mij weder verheugd en opgewonden. Woei zij ze geheel weg? Neen zij deed ze zich slechts verschuilen, en in stilte bleven zij voortbestaan; want jaren later nog bestonden zij en ook nu komt er wel eene aandoening op, als ik ze herdenk. En hiermede sluit het eerste deel van mijn Levensboek.
En als ik dan soms een prentje ontmoet, of eene plaats, die mij doet lachen of weenen, leg ik daar een vouwtje bij en laat ze wel eens aan anderen kijken. Zoo gaat het ook nu. Ik neem mijn levensboek van een der boekenplanken af en blader daarin. Het is een tamelijk groot boek en nauwelijks een derde is met letters gevuld.
Is dat een bladzijde uit den een of anderen roman? 't Kan best, want we hebben hier de noodige gegevens bij elkaar: een knap jong meisje, een ontrouwen minnaar, een brommerigen papa, een bal, bloemen, tranen, ja zelfs maneschijn. Een bladzijde uit een roman? Ach, het is de bladzijde uit menig, menig levensboek, alledaagsch, als gij wilt, maar is het leven van alle dagen niet alledaagsch?
Ik weet niet of u al gelezen hebt wat thans van mij in "Groot-Nederland" is verschenen: "Van Hoog en Laag", de eerste van een serie van waarschijnlijk drie romans onder den gemeenzamen titel van "Hoog en Laag". Het eerste heet "Het eerste levensboek", en speelt hier. Het is het landschap dat u hier om u heen ziet. Het leven op dit kasteel en dat kasteel en dat van de dorpsmenschen zoo door elkaar.
Zij bedacht, hoe zij eenmaal snakte naar ondervindingen blijde, of droeve als zij de witte bladen van haar levensboek maar vulden! En gevuld waren zij! Zij zag ze alle vóór zich de laatste van verdriet en teleurstelling te midden van hoop en stralende vreugde en de voorgaande van bittere tranen en stom klagen! Wat voor waarde had het leven nu nog voor haar?
We schrijven geen boeken over helden en heldinnen, die op 't leven zegevieren. We schrijven alleen boeken over slappelingen, die in 't leven ondergaan. Stel je voor, dat ik eens een boek over U schreef. Ze zouden zeggen: dat is maar een bedacht vertelseltje. Zoo is het leven niet. Neen hoor, geen boek over Uw levensboek.
"Zoo was ook mij de dag, dat ik U vond, Geen *zien* maar *weerzien*, of ik lang Uw Wezen Gekend had en voor dien reeds menig stond Had in Uw wonder Levensboek gelezen! Want daar was niets, dat gij mij zeggen kondt: *Uw* vreugd was *mijn* vreugd, en *uw* vrees *mijn* vreezen, En 't is me alsof reeds ziel aan ziel zich bond, Voor dat zij wist, dat gij er ooit zoudt wezen.
Woord Van De Dag