United States or Senegal ? Vote for the TOP Country of the Week !


Vroeg, den volgenden morgen, was-ie naar Juda, die in de Rapenburgerstraat woonde, geloopen. In bed kon-ie 't niet uithouen. Uren en uren had-ie koortsachtig, verhit van bloed, aan wat op 't donker portaal gebeurd was, liggen denken. 'r Was tusschen hem en haar iets ontstaan, 'n geheim geworden, dat 'm verheugde en hinderde. Als-ie de zuiging van 'r lippen, de lenigte van 'r lichaam hervoelde, werd 't rood achter z'n oogleden als-ie d

"Ben je nou klaar?" Dat kon-ie niet hebben, dat gegrien. "Huil nou maar niet... Laat 'm dan trekken morgen." Ze bleef doorsnikken onder de dekens. "Schei nou uit met je gegrien!" "'k Wou jou wel 's zien in mijn plaats.... Als 'k 'm morgen laat trekken, heb ik geen tand meer in mijn mond!... Was ik maar dood!... Was ik maar dood! Wat doe ik op de wereld!"

Soms sleepte z'n been, soms kon-ie niet loopen, z'n water niet houden. Kwam van 't vocht van de kelder, zei Soortje en gaf 'm wat bakolie om z'n liezen te wrijven. Langs balken van kelder en kamer droop vocht. Wreef 'n hand langs 'n bint, dan ritsten de druppels en pekelkristallen besneeuwden de muren. 't Ergst was de werking van 't riool onder den grond, dat diende voor afvoer der woningen boven.

"An welleke kant mot 'k ze dan opensnijje?" vroeg-ie "links of rechts?" "Snijdt uwe ze ope an de buik", zei Essie: "dan heit-u links en dan heit-u rechs as u ze vergalt is de heele maaltijd verschteurd"... Voorzichtig zette Eleazar de punt van 't mes in 'n buik, snee toe naar den kop en in 't geschemer der plaats, slipte 't vuil uit de wond. De gal kon-ie niet vinden.

Zijn dak-tuin wèrd een der fraaiste en smaakvolste, zijn huis practisch en comfortable. Het pootje belette hem na een paar jaar in z'n eentje te vliegen. Toen liet hij wéér de eerste een vernuftigen bi-luchtpeddel en een tri-luchtpeddel maken. Gesteund door de vleugels van vrouw en dochter, kon-ie zoo nog een heele poos mede. Ook d

"Kobus," hakkelde ze, na elk woord kaarswalm-asperges happend: "Kobus je mot jij mot de bure wekke...." "Stil suscht!" zei hij, her-trappend. Als 'n moordenaar sluipend, kroop-ie de laatste treden op naar de kamer van Chris, naast den zolder. Zachjes opende-die de deur. As ze 'r wat van zouen zeggen, kon-ie makkelijk antwoorden, dat-ie onraad gehoord had.