United States or Liberia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Kort voor dat uur ontmoetten Zabern en Radzivil, op prachtige zwarte paarden gezeten, elkaar voor de Paleispoort. "Vreemd is het," zei Zabern onder het wachten, "dat de Secretaris er nog niet is." "De Secretaris?" vroeg Radzivil verbaasd. "Welke? Felix van Heelstra?" Heeft de Prinses hem dan terug geroepen?" "Neen, maar ik. En zijn wegblijven is een ernstige reden tot ongerustheid.
Zij voelde, dat zij, om te bestaan, Jozefs liefde noodig had, en daarom wist zij, dat die te-rug moest komen, dat de toekomst goed zoû zijn. Zij bleef in Felix Jozef zien, een tweeden Jozef, een kleinen Jozef heel klein, heel vreemd. Zij merkte, als Felix lachte, trekken om zijn mond als die van Jozef, zij zag sommige rose plekken aan zijn ooren, juist zoo als Jozef er had.
Voords de boomengroepen, waaraan aan beide kanten het grasveld grensde, sparren en beuken met éen berk, waarvan de krijtwitte stam als een lange gewrongen paal stond, en, als een magere witte gedaante, Felix 's avonds bang maakte.
En zij keken met hun oogen op dezelfde manier. Felix was als uit Jozef gekomen. Uit Jozefs wezen neêrgestooten op de aarde. Felix was, dus moest Jozef zijn.
Geef je vaderland niet over aan zijn tirannie. Dat staat gelijk met de totale triomf van Rusland." "Die is toch niet ver meer," zei Elizabeth bitter. "Onze gezanten te Berlijn en te Weenen meldden ons, dat Rusland door Oostenrijk en Duitschland is gevolmachtigd naar eigen inzichten met Czernovië te handelen. De annexatie staat voor de deur." Opeens vormde zich een plan in Felix' hoofd.
Groot was de droefheid van den Cid en van Donna Ximena, toen zij afscheid namen van hunne dochters Elvira en Sol, want zij waren niet gerust over haar lot. Maar zij droegen Felix Muñoz op, hunne dochters goed te bewaken, en hij beloofde dit te zullen doen.
Met een wijsgeerige kalmte, die aller verbazing opwekte, scheen Napoleon zich in zijn lot te schikken. Op een der schoorsteenzuilen in een kamer van San-Martino lazen de bezoekers: "Ubicunque Felix Napoleon." Of dit volkomen de stemming van den gewezen Keizer weergaf? We betwijfelen het. Naarmate hij langer op Elba vertoefde werd hij meer gekweld door de afwezigheid van vrouw en kind.
Felix hield met moeite een uitroep van verrassing binnen, en zag Rob aan, wiens gezicht echter onbewegelijk bleef. "Ik sprak van Engelsche gevangenen," vervolgde Zabern, "maar het schijnt dat het met de opgave der nationaliteit, welke de gevangenen deden, niet in den haak was.
Met sombere gezichten stonden Zabern en Felix naast den doode, beiden vervuld van hun zoo uiteenloopende en toch in veel opzichten overeenstemmende gedachten. Felix sprak de zijne niet uit.
Deze knikte zwijgend, en zei, rondziende naar Felix: "Kan iemand dit nadoen?" Er werd ook voor Katina in de handen geklapt, maar niemand waagde het zich met haar te meten en ook Felix glimlachte ontkennend.
Woord Van De Dag