United States or Honduras ? Vote for the TOP Country of the Week !
Den volgenden morgen was de vloot weer in slagorde geschaard doch Blake was naar Duins geweken en bracht zich in veiligheid op de Theems. Terstond liet Tromp de onderbevelhebbers en de voornaamste kapiteins aan boord seinen. De eerste, die aan de oproeping gevolg gaf was Michiel Adriaensz. De Ruyter. "Kijk eens, Huib, wat een patertje Goedleven!" zeî Jonge Kees. "Een echte zeerob!
"Dat weet ik wel; maar ik wilde zoo geern mijn eerepenning wat beter verdienen. 'K heb met die Roôrokken meer dan één appeltje te schillen, hoor!" "Daar ligt Duins," zeide Adriaan, "en ik zie de masten van groote schepen. Je zal dus je zin hebben, Jonge Kees!"
Nu kunnen ze me nooit wijsmaken dat die Koning dat meende; want bij Duins had Tromp getoond dat Koning Karel bij hem niet erg in tel was.
Nauwelijks was hij daar aangekomen, of hij zond twee fregatten uit om den Engelschen Kommandeur Bourne, die bij Duins lag, uit zijnen naam te begroeten en tevens te zeggen, dat hij van Dover vertrekken zou, als hij het doel van zijnen tocht bereikt had. Bourne liet hem heel beleefd terug groeten en het scheen wel, dat het haast eene onmogelijkheid was, dat er van oorlog sprake kon zijn.
Het scheen wel, dat daar bij Duins suiker met potlepels en goud met emmers te scheppen was. Waar je kwam, ging of stond, daar hoorde je niets dan van Tromp, De With, Banckers, Evertsen, Duins, Engeland en Spanje praten. Jongens, ik ben blij, dat ik dien tijd beleefd heb! Wat gaf ik er toen om, dat ik maar matroos was!
De Spanjaard had ondertusschen de wijk genomen naar Duins en meende zeker, dat we 't wel niet in het hoofd zouden krijgen hem daar aan te pakken.
Het getal schepen was dus groot genoeg; maar de grootte, de bemanning, de wapening en de geschikte geest lieten veel te wenschen over. Alras zag men dat het weer mis zou loopen. In Duins was niets te doen dan alleen een drietal koopvaarders prijs te verklaren. De Engelsche vloot was onder bevel van George Monk en Richard Deane naar onze kust vertrokken.
Overal heerschte leven en beweging. "Naar zee!" klonk het hier. "Naar zee!" klonk het daar. "Naar zee!" klonk het overal. Het was of de dagen van Duins weer teruggekeerd waren. Rijken en armen, aanzienlijken en geringen boden zich aan om op de vloot te dienen.
"Alles voor mijn Land en voor onzen Ammiraal!" dacht ik en duizenden dachten als ik. Ondertusschen lagen we reeds eene maand voor Duins. Onze vloot was reeds tot negentig schepen aangegroeid en iedereen brandde van verlangen, om toch weer eens van leer te trekken; maar hierin werden we iederen dag teleurgesteld.
Omdat het geluk hem bij Duins gediend heeft, dachten alle luiden, dat hij een onovertreffelijk, moedig en beleidvol Ammiraal was!" schreeuwde een derde. "Ze moesten dien kalen Briellenaar van zijn ambt ontzetten!" meende een vierde. "Ja, en hem alleen al de schade, die hij ons berokkend heeft en door zijn onverstand nog berokkenen zal, doen vergoeden.
Woord Van De Dag