United States or Liberia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Als zij eindelijk, aan de andere zijde van den berg, weer aan het daglicht treedt, dan kookt en schuimt haar water: siddert de teedere najade nog bij de herinnering aan hetgeen haar in de diepte weervoer? Maar weldra herstelt zij zich weer: haar water wordt weer helder, en zingt weer haar vroolijk lied, en weerkaatst weer den reinen blauwen hemel en de bloemekens langs haar zoom.
En heur kirrelend lachje dat luidt er zoo zoet Of een torteltje roept uit den perelenvloed Met een perelenkeeltje, zoo zorgeloos vrij: "Het is Mei, het is purperen Mei!" O de zonne de zonne die danst in de wei Op de maat van den lustigen wind, Die de bloemekens zoent op de blozende wang En den wolken den gordel ontbindt!
Als zij eindelijk, aan de andere zijde van den berg, weer aan het daglicht treedt, dan kookt en schuimt haar water: siddert de teedere najade nog bij de herinnering aan hetgeen haar in de diepte weervoer? Maar weldra herstelt zij zich weer: haar water wordt weer helder, en zingt weer haar vroolijk lied, en weerkaatst weer den reinen blauwen hemel en de bloemekens langs haar zoom.
In Oost-Vlaanderen, op de Nederlandsche grens, luidt een verrukkelijk meiliedje aldus: De koude winter is nu verdwenen, Den zoeten zomer die komt er al aan; Dan ziet gij al de bottekens en boomen Te bloeien staan. Onze lieve Vrouw, die weerdige bruid, Zij liet haar vallen al op het kruid, Alle de bloemekens, die sproten daar uit: De dobbele pioene, Die staat er al zoo groene!
Haar wensch geschiedde, en wij waren in een oogenblik bij de hemelsblauwe bloemekens, waarvan de vraag was. Amelie plukte ze allen op een na af, en deelde ze aan al de leden van het gezelschap uit, zoodat wij in een oogenblik ieder met zulk een levend albumblaadje in ceintuur of knoopsgat pronkten.
De liefelijke beek, in wier klaren spiegel zich het blauw des hemels en de bloemekens langs den zoom weerspiegelen, verdwijnt eensklaps bij den pont d' Avignon, een met dien populairen naam gedoopten berg, die daar juist gereed schijnt te staan om het arme, roekelooze rivierke, dat hem onbedacht in den mond loopt, met een hap te verslinden.
Dat alles blinkt van zindelijkheid behoef ik niet te zeggen; dat de met kiezel bestrooide paadjes in den tuin netjes zijn geharkt; dat de met veelkleurige bloemekens omzette randen der perken onberispelijk in orde zijn; dat het huis zelf er uitziet, als ware het zoo pas uit eene doos te voorschijn gehaald: dat spreekt immers van zelf.
"Nu ik heb het gevonden", riep zij uit. "Ik ga al die bloemekens plukken! O! daar zal mijn kindeken zacht op slapen". Zij sprak en deed zoo; ja, nu sliep Maria veel gemakkelijker. Ten platten lande ziet men dikwijls de kinderen in bosschen en op magere gronden naar het bloemeke zoeken en het blijde plukken: "Onze-lieve-Vrouw heeft er op geslapen!" zeggen zij eenvoudig.
De liefelijke beek, in wier klaren spiegel zich het blauw des hemels en de bloemekens langs den zoom weerspiegelen, verdwijnt eensklaps bij den pont d' Avignon, een met dien populairen naam gedoopten berg, die daar juist gereed schijnt te staan om het arme, roekelooze rivierke, dat hem onbedacht in den mond loopt, met een hap te verslinden.
Woord Van De Dag