United States or Norway ? Vote for the TOP Country of the Week !
De een is de verdediger, de ander de bevrijder. Zal men, zonder naar het doel te vragen, iederen binnenlandschen strijd veroordeelen? Men veroordeele dan Brutus, Marcellus, Arnold van Blankenheim, Coligny. Guerilla-oorlog? straatoorlog? Waarom niet? 't Was de oorlog van Ambiorix, van Artevelde, van Marnix, van Pelagius.
In België leven insgelijks de herinneringen aan den Franschen tijd in het volkslied nog voort; ook aan de Spanjaarden en, althans tot voor kort nog, aan Jacob van Artevelde, en aan het beleg van Yperen in 1383; zie Van Duyse, het Oude Nederl. Lied II, bl. 1525-1825; Dr. J. van Vloten, Nederlandsche Geschiedzangen. Zie voor den volledige tekst de Graafschapsbode 16 Maart 1907; Driem.
De Wijze Man trad vooruit, wilde tot het volk spreken, het bedaren, maar, hij werd niet eens aangehoord en ... onvergeeflijke snoodheid, de bijl eens moordenaars durfde zich boven het hoofd van den grooten volksvriend verheffen. Zij viel neer en doodde den doorluchtigsten inwoner der Gentsche stad. Het nageslacht erkende de groote verdiensten van Jakob Van Artevelde.
In het vuur van een beschrijving laat hij zich soms tot Wonderjaersche overdrijvingen verleiden: Zoo in den overigens flinken "Jacob van Artevelde": ".... bloed vloeide by beken tusschen de doode lichamen naer het lager einde der kamer, en vormde daer een dampend meer, waerin de worsteling over en weder dreef...."
Het is verbazend, zooals de ridderlijkheid onmiddellijk in gebreke blijft, waar zij zou moeten gelden jegens niet-gelijkwaardigen. Zoodra het lageren in stand betreft, ontbreekt elke behoefte aan ridderlijke hoogheid. De edele Chastellain heeft niet het geringste begrip voor de koppige burgereer van den rijken brouwer, die zijn dochter niet aan 's hertogen soldaat wil geven, en er lijf en goed aan waagt, om den hertog te weerstreven. Froissart vertelt zonder een zweem van eerbied, hoe Karel VI het lijk van Philips van Artevelde wilde zien. "Quand on l'eust regardé une espasse on le osta de l
Waar is nu het heldenvolk? het nijverig geslacht, dat zich uit de zandige vlakte den schoonen lusthof van Europa bouwde? Waar zijn de afstammelingen van De Coninck, van Artevelde, van Van Eyck, van Stevyn? Eilaas, het grieft mij, dat ik de bloedige wonden mijns vaderlands ontblooten moet ... maar laat uw geest mij volgen, ik zal u toonen, waar ze zijn en wat ze lijden!....
Zij hebben de verdrukte menigte der vorige eeuwen misprijzen en verachting ingeboezemd voor de sterke mannen van Kerlingaland en voor de heldhaftige burgers der gemeenten. Hebben wij niet tot op onze dagen moeten wachten om in den Wijzen man van Gent, in Jacob Van Artevelde, iets anders te zien dan eenen oproerigen brouwer en overmoedigen volksleider?
De Wijze Man is niet meer daar om ons te redden ... zal de zoon minder vaderlandlievend zijn dan de vader? Op u hebben wij onze laatste hoop gevestigd, Ser Filips, wij plaatsen Gent onder uwe bescherming.» Filips Van Artevelde was diep ontroerd. Een oogenblik verrees het bloedig lijk van zijnen vader voor zijne oogen. Wat zou hij doen?
Artevelde bewees aan zijne medeburgers, dat zij bevriend moesten blijven met den koning van Engeland, zonder daarom tegen den koning van Frankrijk te strijden of anders gezegd, dat zij onzijdig moesten blijven. Jakob Van Artevelde onderhandelde met beide vorsten en volbracht zijne taak op uitstekende wijze.
Door zijne bemiddeling sloten de gemeenten van Vlaanderen en Brabant een verbond, dat weldra erkend werd door Henegouwen, Holland en Zeeland. Frankrijk echter erkende niet langer Vlaanderens onzijdigheid. Op raad van Van Artevelde, nam Eduard III den titel aan van koning van Frankrijk en sloot in 1342 een verbond met Vlaanderen.
Woord Van De Dag