United States or San Marino ? Vote for the TOP Country of the Week !


't Zij hier erkend, zoo ootmoedig als noodig is, dat ik volstrekt niet begeer "ja" te kunnen zeggen op alle vragen: "Zijt gij daar geweest? Hebt gij dat gezien?" Eerlijk zeg ik liever menigmaal "neen", dan dat ik het reizen zou willen maken tot het pijnlijk afwerken van een taak. Bleef ook in Southampton dien morgen wel wat ongezien? Zeker wel.

Blijft nu bijeen, en volgt mij! riep Ben-Hur. Zijn meesterschap was ten volle erkend, en toen hij zich tusschen de woedende menigte wierp, volgden zij hem als een eenig man.

"Ik heb hem niets te ontzeggen; want ik heb hem nooit als mijnen Heer erkend; maar ik verklaar hem oorlog: oorlog, eeuwigen oorlog aan den Graaf van Holland." "Amen!" zeide een doffe stem, welke uit den grond scheen te komen. "Wie sprak hier?" riep Adeelen uit, zich snel omwendende.

Naar het schijnt, wordt de conservatieve Kamer, onder presidium van Wiltz, geconstitueerd, dus door de bondstroepen als de wettige macht erkend. Zijn de scalawags dan inderdaad geslagen, en de blanke burgers weer meester van de stad? Nog niet.

De kunstproducten uit dien tijd, toen niets heilig was dan het schoone, zijn tot op heden in den strijd om den voorrang met die van andere tijdperken steeds weer boven gekomen en erkend als de ideale typen van den schoonen mensch.

In het noordwesten van Afrika leeft een Hert, dat men onder den naam Cervus barbarus van het Edelhert onderscheiden heeft, maar dat niet algemeen als een afzonderlijke soort wordt erkend, maar veeleer als een verscheidenheid van ons Hert.

Toch moet erkend worden, dat het oordeel van Bernardin de St. Pierre ook niet al te letterlik moet opgevat worden.

Het moet zonder omwegen worden erkend, dat de heer Cook daarin zijn verdiensten heeft. En wat een verschil in het uiterlijk der kleine stad!

Messen en flesschen, schijven en ringen, ballen en stokken, hij liet ze allen over en door elkaar buitelen dat het een lust was en het moest erkend worden dat hij het niet minder sierlijk, vlug en onberispelijk deed als Jan. Kruidnagel, die niet gewoon was iemand anders te zien werken dan de leden der familie Cascabel, stond beteuterd.

"Maar, mijne dochter," zei Izaäk, "hem zóó te verlaten, die als een sterk man met speer en schild is opgetrokken, zijn leven voor niets achtende, zoo hij u maar uit de gevangenschap redde; en u, de dochter van een volk, dat vreemd voor hem en de zijnen is! Dit is een dienst, die dankbaar moet erkend worden!"