United States or Comoros ? Vote for the TOP Country of the Week !


Και άλλας πόλεις και φρούρια εις την Μεσοποταμίαν, μεταξύ Δάρας και Αμίδης, περί τα δώδεκα εις ορεινούς τόπους κείμενα, ανωκοδόμησεν ισχυρά· ανύψωσε δε και εστερέωσε τα εκ του χρόνου κρημνισθέντα τείχη της Θεοδοσιουπόλεως εις την Μεσοποταμίαν, κατεσκεύασεν υδραγωγείον και εκόσμησε την πόλιν με κρήνας.

Άλλος μεγάλος αρχιτέχτονας και μηχανικός της ίδιας εποχής είταν ο Ιωάννης ο Βυζάντιος, που μαζί με το νεώτερο Ισίδωρο έχτισε μεγάλα οχυρωματικά έργα στη Ζηνοβία, καθώς και ναούς και λουτρά και στοές. Μεγάλος μηχανικός κι ο Χρύσης της Αλεξάντρειας, που κατασκεύασε τα μεγάλα υδραυλικά έργα της Δάρας για να μποδίζη τις πλημμύρες του Κόρδου του ποταμού.

Με τα ξημερώματα όμως ξαναφάνηκε πάλι, και βρήκε τους δικούς μας στην ίδια θέση, δηλ. έξω από τη Δάρα, κατά της Νίσηβης τη μεριά και πίσω από βαθιά χαντάκια, όχι όμως ολόισα, παρά σα διάγραμμα χαμηλού καπέλλου αναποδογυρισμένου· ο πάτος του καπέλλου κατά τα τειχίσματα της Δάρας, η ανοιχτή του μεριά κατά τον εχτρό. Τη γραμμή του πάτου την κρατούσε ο Βελισάριος κι ο Ερμογένης με διαλεχτά σώματα.

Ο Περόζης πάλι, ο Πέρσος ο στρατηγός, τράβηξε με 40 χιλιάδες από τη Νίσιβη ως είκοσι στάδια μακριά από τη Δάρα, κι από κει έστελνε μηνύματα του Βελισάριου να του τοιμάση λουτρό για την αποταχινή. Άλλα ως τόσο του τοίμαζε ο Βελισάριος. Μη στέργοντας να κάθεται πολιορκημένος, αποφάσισε να βγη ίσια στον πόλεμο, και παράταξε το στρατό του έξω από τα τειχίσματα της Δάρας.

Βασίλευε τότες ακόμα στην Περσία ο Κοβάδης. Γνωρίζοντας λοιπόν ο Ιουστινιανός πως ειρήνη δεν είχε όσο ζούσε ο Κοβάδης, αποφάσισε να ξακολουθήση τον πόλεμο, και μαθόντας πως η στερνή μάχη δεν πήγε τόσο λαμπρά καθώς η άλλη, της Δάρας, φώναξε πίσω το Βελισάριο κ' έστειλε καινούριο στρατηγό, το Μούνδο. Έκαμε κάτι κι αυτός στη Μαρτυρόπολη.

Όσο για τους Πέρσους, ίσια γραμμή αυτοί αντίκρυ στους δικούς μας, με τους περίφημους «Αθάνατους» αποπίσω τους εφεδρεία. Άρχισε η μάχη κατά το μεσημέρι· χαλάζι οι σαΐτες. Έπεσαν κάμποσοι κι από τα δυο μέρη. Φυσώντας όμως ο άνεμος από της Δάρας το μέρος, το πιώτερο φονικό τόκαμαν οι ρωμαίικες σαϊτιές. Σα σώθηκαν τα βέλη άρχισαν τα κοντάρια, χέρι με χέρι.

Εις την Μεσοποταμίαν το τέως μικρόν φρούριον και κώμην Δάρας μετέβαλεν εις πόλιν μεγάλην και φρούριον πρώτης τάξεως καθ' όλους τους κανόνας της τότε τέχνης. Και τρίτην πόλιν εις την Μεσοποταμίαν παρά τα Περσικά μεθόρια, την Ράβδο, ατείχιστον και εκτεθειμένην εις επιβουλάς εχθρών, ωχύρωσε και υδραγωγείον εντός αυτής κατεσκεύασε.

Η μάχη ως τόσο αυτή δε φαίνεται να είταν αποφασιστικιά καθώς η άλλη της Δάρας, επειδή οι Σαρακηνοί που είχε μαζί του, και που κρατούσαν τα δεξιά του, κώλωσαν και τσακίστηκαν. Οι πεζοί του όμως από ταριστερά δείξανε στήθος. Τέλος ξεκαβαλλίκεψε κι ο ίδιος ο Βελισάριος, και με τέτοιο πείσμα και τέχνη κυβέρνησε τη μάχη, που τους έκαμε τους Πέρσους και τραβηχτήκανε.