Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Atualizado: 2 de julho de 2025


E a larga fronte do frade enrrugou-se aprehensiva, em quanto os sobrolhos descahiram a ponto de lhe cobrirem quasi as palpebras superiores Deus super omnia! murmurou. Seguiram-se alguns instantes de silencio.

Na deslumbrante e magnificente descripção da aurora biblica do nosso globo, diz o Genesis, que o Espirito de Deus era levado sobre as aguas: Et Spiritus Dei ferebatur super aquas. Parece que a magestade divina escolhera este elemento, na sua esplendida grandeza, para encetar a obra da creação. Seja assim n'este modesto trabalho.

Ora este sim, que foi Profeta! Nós veremos como elle advinhou. Para o Correio, Senhor Redactor, continuarei o meu aranzel, assim como continuo a ser Inimigo declarado dos Impostores, e verdadeiro Constitucional. «Impietas impii erit super eumSenhor Redactor, lhe remetti a descripção do caracter de Fr.

Quem se lembrou de baptisar com o nome de America a terra, que João Vaz Corte Real e outros navegantes lusos descobriram, foi o cosmographo francez Mathias Ringmann que, na sua Cosmographiae introductio in super quatuor Americi navigationes, publicada em 1507, em Saint-Dié, na Alsacia franceza, escreveu: Ringmann falleceu em Strasburgo em 1511.

Vem de Lisboa, é militar, e tem prudencia. O que entende? Que novos levantamentos nos atrazam em vez de nos adeantar. Os francezes são soldados, e bons soldados, força é confessal-o, e por outros soldados podem ser vencidos. O povo tem desejos e vontade, mas falta-lhes disciplina... Deus super omnia! exclamou o incorregivel fr. João.

Por fim, Senhor Redactor, he tempo de concluir: parece-me que mostrei soffrivelmente a primeira proposição, que prometti sobre o papel da Borbolêta; isto he, a sua Impiedade, e que nella se verificão á letra os textos, 1.º «Impius facit opus instabileProver. 11. v. 18. 2.º «Impietas impei erit super eum» Ezech. 18. v. 20.

Item, quod de prima conquisita civitatum, villarum, castrorum, opidorum et fortaliciorum et aliorum quorumcunque locorum, que fiet in regnis Aragonie et Valencie seu comitatus Barchinonensis, vel aliis quibuscunque preter superius expressatum, regi Portugalie primo salvetur et satisfiet, eo ipso libere, sine custu aliquo, de et super istis civitatibus, castris, vilis et fortaliciis, de summa ducentarum mille duplarum auri, in quibus rex Aragonie dicto domino regi Portugalie tenetur et est obligatus; et ipsi regi Portugalie de dicto debito integraliter satisfacto, ut est dictum, omnes alie civitates, ville, oppida, castra fortalicia et alia loca, quecumque sint et qualitercunque capiantur in dictis regnis Aragonie, Valencie et comitatu Barcinonensi, communicentur inter dictos dominos reges Portugalie et Castelle et ducem Andegavensem, et quilibes habeat partem suam in eisdem, pro rata quantitatis sumptuum et expensarum quos eorum quilibet in dicta guerra facerit, secundum numerum classium et gencium, armorum et aliorum paramentorum, tam per terram quam per mare, justa ordinacionem seis militum, duorum videlicet positorum per quemlibet ipsorum regum et ducis; et per eosdem milites fiet divissio dictarum civitatum, villarum, castrorum, opidorum et aliorum locorum que acquirentur in dictis regnis Aragonie, Valencie et comitatu Barchinonensi inter ipsos reges et ducem pro rata expensarum per quemlibet ipsorum factorum in dicta guerra, ut est dictum.

Intelligatur tamen quod rex Portugalie non teneatur tradere domino duci loca super et in quibus erit sibi satisfactum de suo debito supradicto.

Insuper convenerunt dicte partes quod lige sive capitula concordata hactenus inter dictum dominum regem Portugalie, ex una parte, et venerabiles et discretos viros, dominos Robertum de Nogeriis, archidiaconum rothomagensem et Yvonem, procuratores domini ducis, ex altera, super ligis fiendis inter dictos dominos, sint penitus cassa, irrita atque nulla et nullius eficacie et valoris.

A egreja, que os commemora ao lado um do outro, metteu-os ambos no Credo; mas veneremos Paulo e obedeçamos a Pedro. Super hanc petram... Os seminaristas gostavam do Theophilo, principalmente tres, um Vasconcellos, um Soares e um Velloso, todos excellentes rhetoricos. Eram tambem bons rapazes, alegres por natureza, graves por necessidade e ambiciosos.

Palavra Do Dia

derretendo

Outros Procurando