Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zaktualizowano: 6 lipca 2025
Sędzia choć utrudzony, chociaż w gronie gości, Nie chybił gospodarskiéj, ważnéj powinności, Udał się sam ku studni; najlepiéj z wieczora Gospodarz widzi w jakim stanie jest obora, Dozoru tego nigdy pługom nie poruczy, Bo Sędzia wié że oko pańskie konia tuczy.
Sędzia milczał, on jeszcze skinieniem przyzwalał; Więc Sędzia jego puchar i swój kielich nalał, I daléj mówił: «Grzeczność nie jest rzeczą małą: Kiedy się człowiek uczy ważyć, jak przystało, Drugich wiek, urodzenie, cnoty, obyczaje, Wtenczas i swoją ważność zarazem poznaje: Jak na szalach żebyśmy nasi ciężar poznali, Musim kogoś posadzić na przeciwnéj szali.
Dla tego, nim ruszyli za Sędzią do lasu, Wzięli postawy, tudzież obiory odmienne, Służące do przechadzki opończe płócienne Któremi osłaniają po wierzchu kontusze, A na głowy słomianne wdziali kapelusze, Stąd biali wyglądają, jak czyscowe dusze. Młodzież także przebrana, oprócz Telimeny I kilku po francusku chodzących.
Dość że ważny i że się stempel na nim widzi, Więc szanują przyjaciół jak pieniądze żydzi.» To mówiąc, Sędzia gości obejrzał porządkiem; Bo choć zawsze i płynnie mówił i z rozsądkiem, Wiedział, że niecierpliwa młodzież teraźniejsza, Że ją nudzi rzecz długa choć najwymowniejsza.
Słowo Dnia
Inni Szukają