stortens

Bijgewerkt: 12 juni 2025

Een hartstocht, veel pijnlijker dan de wanhoop, trof haar op dit ogenblik, en de maat van haar lijden was tot stortens toe opgevuld. Een sombere minnenijd drong als een degen door haar hart. Adolf zal mij niet meer beminnen, dacht zij: wie de geurige roos lief heeft, raapt derzelver gele bladen niet op, wanneer zij door de wind in het dal verstrooid zijn.

Hendrik Conscience - De Leeuw van Vlaanderen : Of de Slag der Gulden Sporen