Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 10 juni 2025
Zijn blikken zijn als vuur, verzengend het slechte en leelijke, de schoonheid schittert hem teegen waarheen hij schouwt. Hij gaat door de droeve straten, de vuile achterbuurten. maar de zwaarmoed smelt voor zijn oogen als ijzel. Waar hij zijn hand oplegt, daar vliedt de doodsvrees, het leeven wordt gesterkt en het geluk ontbloeit.
Hebt gij gehoord de Tooveren der Hel, En vloek gedronken uit haar kroes die rookt? Zoo weet dat eer uit den verdorden staf Dien 'k in mijn hand houd, groen gebladert' spruit Dan aan het vuur, ontstoken in de hel, Ontbloeit de bloem des heils."
Maar hij is soldaat die op nachtwake staat nacht: blauwe cowboyfilm; zeebrand blikvuurt: alle einders langs, de opalen, buitelen de nachtegalen! Drievoudig ontbloeit zijn heimwee: Zondag-dorp-meisje, en hij loopt een pas of wat, kuchend als het treintje dat hem naar huis voert ... Dan, onder de sterrewielingen staat hij verloren, en kijkt scherp uit, als een stuurman.
Zoo is onze geest een straal van Gods geest, ons lichaam een deel van Gods lichaam, en uit het redelijk bewustzijn, het klare en duidelijke begrip dezer eenheid, ontbloeit de geestelijke liefde tot God, die niets anders is dan de bewustwording van Godzelf in onzen eigen geest; en hierin ligt onze verlossing en gelukzaligheid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek