mijndak

Bijgewerkt: 2 juli 2025

Haar aanschijn was volmaakt en haar hart was altijd mild in overvloed. Doch de menschen zijn als dieren geworden, woelend in hare ingewanden." Het schokte in zijn keel op: "Gij vernielt mijn prachtig land!" Hij had zijn vuist wel kunnen ballen tegen den hatelijken "bok" op het mijndak. Toen klaagde het in hem: "waarom kan onze rijke grond niet blijven leven in vruchtbaarheid en pracht?"

Felix Rutten - Onder den rook der mijn: Eene novelle uit Limburg