goelijker

Bijgewerkt: 1 mei 2025

Eene siddering ging over Gerrits hart; eerst werd hij bleek, en toen hoog rood; want zij was het, de schoone Geldersche, de jonkvrouw van zijne gedachten! Met een goelijken knik aan den ingang van de deur en een nog goelijker lach drukte de heer Vernooy, die nu ook volgde, Gerrits hand. "Hartelijk, hartelijk, man!" riep hij uit. "Je bent nu candidaat, heet het zoo niet?"

Nicolaas Beets - Camera Obscura