doikel

Bijgewerkt: 4 mei 2025

Ik weet er anders niks van, ma-ar nou was 't net of de stra-atstienen een galapaade danste teugens men an. Da-ar raak ik, hoe weet ik zelvers niet, de tra-amonta-ane kweit, en doikel ik perdoes van de leêr langs de geut na-ar benee-en dat 'k poddoome niks anders docht, of 'k zou zoo van boovenneêr met me donderement op straa-at gevalle we-eze.

J. van (Jacob) Lennep - Vertellingen van vroeger en later tijd