United States or Palau ? Vote for the TOP Country of the Week !


Si les heritiers creanciers d'un autheur deffunt sont, de droit, subrogez en son nom et actions, et s'ils peuvent tirer en justice le mesme émolument de la dedicace de son livre, quand ils le mettent au jour. Examen du titre De actionibus quæ ad heredes transeunt. Chapitre 16.

Ce mot, que nous trouvons dans Jornandès, est le seul qui nous soit resté de la langue des Huns. «Quos tamen ille, quamvis cum paucis, excepit; diuque fatigatos ita prostravit, ut vix pars aliqua hostium remaneret, quæ in fugam versa, eas partes Scythiæ peteret, quas Danubii amnis fluenta prætermeant, quæ lingua sua Hunnivar appellantJorn., De Reb.

Gaultier le chambellan fu après luy establi en son office. Rigord dit: «In Gothia, in civitate quæ Uceticum diciturCe doit être Uzès. Coment le roy envoia sa seur au roy de Hongrie. Et de la mort le conte Geffroy de Bretaigne.

[Note 316: «Non tam corpus amasse quam animam... Quo illa magis in ætate progressa est... eo firmior in opinione permansi; et si enim visibiliter in vere flos tractu temporis languesceret, animi decus augebatur...» Pétrar., p. 356. Il semble qu'il ait reconnu plus tard la vanité de ses amours: «Quotiens tu ipse... in hac civitate (quæ malorum tuorum omnium non dicam causa, sed officina est), postquam tibi convaluisse videbaris... per vicos notos incedens ac sola locorum facie admonitus veterum vanitatum, ad nullius occursum stupuisti, suspirasti, substitisti, denique vix lacrymas tenuisti, et mox semisaucius fugiens dixisti tecum: Agnosco in his locis adhuc latere nescio quas antiqui hostis insidias; reliquiæ mortis hic habitant...» De Cont. mundi, p. 360, ed. Basileæ, 1581. Voyez aussi, entre autres ouvrages relatifs

47 page 114 La lettre Gerbert appelle tous les princes au nom de la cité sainte... Gerberti epist. 107, ap. Scr. fr. X, 426: «Ea quæ est Hierosolymis, universali Ecclesiæ sceptris regnorum imperanti: «Cum bene vigeas, immaculata sponsa Domini, cujus membrum esse me fateor, spes mihi maxima per te caput attollendi jam pene attritum.

Que, dans un autre auteur, il trouve aussi la citation suivante: Hic, hic ponite lucida Funalia, et vectes, et arcus Oppositis foribus minaces. Et enfin, dans un autre auteur, cette citation: O quæ beatam, diva, tenes Cyprum, et Memphin carentem Sithonia nive, Regina, sublimi flagello Tange Chloen semel arrogantem.

Joan. Malal. Chronogr., II. P. Attila, Aëtii hortatu, noctu... mulieris manu cultroque confoditur. Marcellin. Comit. Chron., ann. 453. Attila sanguine ex naribus prorumpente extinctus est, noctuque cum pellice Hunna, quæ puella de nece suspecta fuit, dormiens... Chron., Pasch. Attila in sedibus suis moritur, fluxu sanguinis e naribus subito erumpente. Cassiod., Fast., ad ann. 453... Cf. Paul.

Pilum quidem, aiunt, lupus, ferum animal, mutare fortasse poterit; ingenium vero nunquam mutabit, abnuente natura emendationem. Procop., Bell. Ea quoque teneo edoctus usu, quæ me barbarum ruri degentem discere oportuit.

Ergo omnis populus, nec non plebecula cernet Hæsurum collo te relegasse jugum, Et mala, quæ diris quondam cruciatibus, insons Insula passa fuit; condoluisset onus, Ni victrix tua Marte manus prius inclyta, nostris Sponte ruinosis rebus adesse velit.

Annal. Franc. Malmesb., Hist. Reg. Rhenan. Calix major, quot marcas habuerit, nescio. Certum autem est, quod spissitudo ejus erat digiti, habebat autem idem calix duas ansas, quæ poterant manus replere levantis, sicut solent habere mortarii in quibus piperata et salsa præparantur. Chron.