United States or Jersey ? Vote for the TOP Country of the Week !


Pagdatíng sa icatlóng taón n~g gulang n~g musmós na si Jose Rizal ay tinuruan na siyá n~g canyáng amá't iná n~g pagbasa. Napagkilala n~g madla ang cagalin~gan niyáng tumulâ n~g wawalóng taón pa lamang ang canyáng gulang, dahil sa isáng marikít na tuláng canyáng kinat-h

Dapwa't salámat at sa mabúting kapaláran ay di na ang lahat doo'y natutúlog, gaya ng panahóng nagdaan; hindi na ngayón ang lahát ay kampon nila "Talagá ng Diyos;" hindî na ngayón pawang pipi ang madlâ.

Di mamacailang sabihin sa aquin na ang catamara,i, aquing susupilin, at hangang bata pa,i, dapat hiratihin sa pagod at puyat ang catauan co rin. Ang tauong touina,i, ualang guinagaua sa boong maghapon cundi magsalita, sa nacaquiquita ay cahiyahiya, at nacamumuhi sa loob nang madla.

Hindi cailan~gan, dapat cang humaráp na gaya n~g guinawa n~g madla n~g taóng 72, at nan~gacaligtás n~ga namán. ¡Siya n~ga! humaráp din si parì Burg.... Datapuwa't hindi natapos ang salita; tinacbó siya n~g babae at tinacpán ang canyáng bibíg.

Ano kaya ang sasabihin kung mamalayan ng madla? Ano ang sasabihin sa kanya? Walang ulo, walang dangal at niluko ng asawa. Oh! pagkasamasama! Wala nang nakapagbibigay lumo sa kanyang katawan kundi ang mga suliraning ito. Diyata at ipagtatapat niya sa harap ng hukuman na gayo't ganito ang nangyari? Kay saklap na sabihin at nakahihiyang totoo! Ang kanyang asawa'y nagsukab! Kay samang pakinggan!

N~gunit may palalo duag caraniuan, sa sulsol n~g bulag ay nagagayanan, bagcus pa cung madlá ang nagsi-sitanghal, malapit sa hucay n~g capahamacan. Ano't palibhasa ang tacbo n~g nin~gas niyaong cagalitan ucol sa pagcalat, caya ¡ó sacuna! ang isang pan~gahas na-abot-abutan ang tiguilan sacbat;

Dahil sa hirap at pag-pepenitencia at pananalan~gin sa tuituina at man~ga pagluhog sa Dios na Amá bilang bayad doon sa canilang dusa: Sa pagmamasakit na hindi cauasa sa iguiguinhauang tunay niyong madla niyong m~ga caluluang pinagpala sa icacacauas ay handog na paua.

Ngayon, ay ipinababatid ko sa madla, na, sakaling maraming mali sa pagkakasulat nito, marahil, sanhi na lamang ng kabataan ng aking panitik hindi pantas na mangangatha. Kaya aking inuulit, na, sa pagbasa ng aklat na ito at hindi kapulhan ng bagay sa inyong panglasa, ay hingi ko ang paumanhin sa lahat, dala ng hindi ko pa kabihasnan.

Sinabi sa m~ga kasama nila ang pinangyarihan n~g kanilang huling lakad na yaon, at gayon din, isinakabatiran n~g madla ang tayo n~g kanilang salitaan at gayon ang hatol naman n~g Tagapamahala ng Kawanihan.

Hindî n~ maáaaring siyá'y si Liwayway, pagkâ't kun akó'y natátanóng at sinásaysay ko naman ang madlâ ninyóng sinabi sa akin tungkól sa inyóng m~ga pag-ibig kay Liwayway, ay sinusumpâ niyá sa matindíng pagdaramdám ang kataksilán n~g Dalagang Mármol .... ¿At ang singsíng? Na sa akin. Hinihin~ n~ n~g matandâ n~guni't ko ibinigay.