United States or Haiti ? Vote for the TOP Country of the Week !
Waarschijnlijk getroffen door zijn verstandelijke meerderheid, hadden zij hem tot hunnen Koning gemaakt, hetgeen ook John Cort of Max Huber overkomen had kunnen zijn, wanneer de plaats thans niet reeds ingenomen was. En dus bekleedde de Duitsche geleerde, onder den naam van Vader Spiegel of van Mselo-Tala-Tala, reeds drie jaren den Wagdieschen troon.
"O, die zijn zeer goed voor mij, wat ik straks hier gebracht heb, kreeg ik van hen." "En hoe heet dit dorp in de boomen?" "Ngala." "Heeft het een opperhoofd?" "Ja." "Hebt gij dien gezien?" "Neen, maar ik heb gehoord, dat hij Mselo-Tala-Tala heet." "Dat zijn woorden uit een inlandsche taal", zei Khamis eensklaps. "En wat beteekenen die?" "Vader Spiegel", antwoordde de voorlooper.
Het was een man van ongeveer zestig jaren, met witten baard en haar en zeer dik, zoodat de dragers aan het vrachtje zeker heel wat zouden hebben. De stoel scheen een rondgang te gaan houden over het plein en de menigte boog zich diep ter aarde in plechtige stilte, alsof zij door de hooge tegenwoordigheid van Mselo-Tala-Tala betooverd was.
John Cort zag thans de gelegenheid om van Li-Mai eene inlichting te krijgen en zoo vroeg hij, op de hut wijzende: "Mselo-Tala-Tala?" Een knik met het hoofd was het eenige antwoord. Daar woonde dus Zijne Majesteit de Koning der Wagdies en overmoedig en zonder veel complimenten liep Max Huber naar de hut, toen de beide schildwachten hem dreigend den weg versperden.
Maar als John Cort tegen Lo-Mai Duitsch ging spreken, bleek het alweer dat deze er niets van begreep, hij kende slechts een paar woorden in die taal. Maar het meest gebruikte woord in elk gesprek bleef altijd Mselo-Tala-Tala, de naam of de titel van den vorst. Wij weten hoe vurig onze blanke vrienden verlangden bij dezen potentaat te worden toegelaten.
Het ergerde hem geweldig, dat Zijne Majesteit Mselo-Tala-Tala zich nog niet verwaardigde om de hulde van zijne onderdanen in ontvangst te nemen. Intusschen werd het feest onder groot getier en veel gedans voortgezet. De oudere mannen waren flink blijven drinken en kwamen zoo langzamerhand in een staat van opgewondenheid, die aan dronkenschap grensde.
"Het is voor hen zeker een feestdag", antwoordde John Cort. "Mselo-Tala-Tala", zei Lo-Mai eensklaps, bij het binnenkomen. "Vadertje met zijn bril", vertaalde Max Huber en hij snelde naar buiten, meenende dat de Koning op dit oogenblik voorbijkwam. Hij werd echter teleurgesteld, er was geen schijn of schaduw van Zijne Majesteit te bespeuren, maar wel zag hij, dat het in het dorp erg rumoerig was.
Van alle kanten kwamen drommen dorpelingen, opgesierd als de familie Mai en blijkbaar in zeer vroolijke stemming. En alles trok naar de westgrens van het dorp. "Er gebeurt iets", zei Max Huber en naar Lo-Mai terugkomende, herhaalde hij: "Mselo-Tala-Tala?" "Mselo-Tala-Tala", antwoordde de man plechtig, kruiste zijn armen over zijn borst en boog zijn hoofd.
"Het schijnt wel dat de Koning een revue over zijn troepen gaat houden!" zei John Cort. "Gaat Mselo-Tala-Tala uit?" vroeg Max Huber dadelijk aan Lo-Mai. "Nu krijgen wij hem dan toch te zien", zei de Franschman, met niet veel eerbied voor een "gekroond hoofd". "En laten wij in dien tusschentijd onze oogen maar goed de kost geven", hernam John Cort.
Max Huber en John Cort begonnen echter genoeg te krijgen van het schouwspel en juist wilden zij heengaan om naar hunne hut terug te keeren, toen Lo-Mai zeide: "Mselo-Tala-Tala". Zou het waar zijn? Zou Zijne Majesteit zich thans verwaardigen de hulde van zijn volk in ontvangst te nemen?