United States or Cocos Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Voordat wij nu de Donkersteeg ingaan, slaan wij weder den blik op een kring van in het oogvallende keien, waar, naar onze meening, de plek moet wezen waar zich het rechtsgebied van Leiderdorp en van Oegstgeest vroeger scheidde en de roode steen te vinden was.
's Middags, toen Schaeck en Berkhey te zamen aan den Rijn eenige haringen zaten te orberen en er een goede teug bier bij dronken, haalde laatstgenoemde den buit voor den dag, door hem bemachtigd in de mede verlaten schans te Leiderdorp, welke hij 't 'eerst beklommen had.
"Wat belet het te onderzoeken?" vroeg Schaeck: "indien uw Edelheid mij verlof geeft, dan ga ik naar de schans, en zie, hoe het daar gesteld is." "En," zeide Berkhey, terwijl Van der Does op het antwoord peinsde, dan verzoek ik verlof, om hetzelfde te gaan onderzoeken te Leiderdorp. Indien de Spanjolen Lammen verlaten hebben, dan hou ik het er voor, dat zij binnen Leiderdorp niet gebleven zijn.
Han en Beerenstijn waren naar Den Haag, om 't aan z'n vader te gaan zeggen, "beroerde geschiedenis," bromde De Veer, "ze lagen zoo'n beetje overhoop met elkaar," en Eduard was met Gerard naar den burgemeester van Leiderdorp om de brieven af te halen, en de begrafenis te regelen.
»Hoe verschillend ook van de Hollandsche natuur, geeft dit landschap mij toch dikwijls aan Holland te denken. De blauwe klokjes en de witte windekelken, die hier in het hooge gras aan den weg bloeien, zelfs de vergulde wespen, die in de kelken dommelen, herinneren mij den weg van Leiden naar Leiderdorp.
André poogde haar bedaard wat te vragen, maar zij holde met hem de gang door, altijd driftig sprekend: »We gaan uit, hé? waar gaan we heen? Gaan we naar de Vink! Mag Mina Santman mee? Of wil je naar Leiderdorp, André...." André bracht haar eindelijk tot staan bij eene glazen deur, die toegang gaf tot den tuin. Hij greep de kruk, en verhinderde haar verder te vliegen. »Waar is Letje?"
"Ja, bij Leiderdorp," zei Gerard zacht. "Verdronken?" "Nee, 'n schot." 't Was, of ze onder water zakte, haar ooren liepen vol; Beerenstijn zei iets, dat ze niet verstond, en de kamer was in 'n nevel. Toen hoorde ze z'n stem, steeds duidelijker, vlak aan haar oor: "Niet flauw vallen. Niet flauw vallen. Hier, drink eens." Hij zette het glas tusschen haar klapperende tanden.
Woord Van De Dag