United States or New Zealand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ik heb het nooit op hem gehad." "Ik weet niet waarom wij hem zouden wantrouwen. Hij heeft zich nooit vijandig jegens ons gedragen." "Dat is wel mogelijk; maar toch is hij de man niet, op wien ik mij zou verlaten. Kent hij de plaatselijke gesteldheid hier goed?" "Ja." "Kent hij ook den weg, die door het keteldal naar het meer loopt?" "Dien weg kent hij, want hij is met mij daar geweest."
Er is er slechts een; namelijk de kloof, waardoor gij in het keteldal zijt gekomen, maar die toegang kennen de Utahs niet." "En de Navajos?" "Slechts enkelen van hen, en die zullen er niet aan denken, van dien weg gebruik te maken, want de weg is...." Hier zweeg hij eensklaps, om te luisteren. Zijn geoefend oor had een geritsel waargenomen. Ook de anderen hoorden het.
Het sprak vanzelf, dat men den geheelen volgenden dag doorsliep; pas den morgen daarna ging men van elkander af. De Utahs gingen noord- en de Navajos zuidwaarts. Ook de Timbabatsjen keerden naar hun wigwams terug. Het Lange Oor beloofde over den verkoop van het keteldal te zullen beraadslagen en van den uitslag bericht te zullen brengen.
Gij moet het voor een billijken prijs aan hem afstaan, en tevens den weg, die uit het dal naar het meer loopt." "Wij hebben het keteldal niet noodig; want het is ons tot niets nut; wij kunnen er geen paard laten grazen." "Nu, wat vraagt gij er voor?" "Dat moet ik eerst met de andere Timbabatsjen bespreken."
Ik heb zulk een papier laten maken, en het door de blanke hoofdmannen laten onderteekenen. Er is ook een groot zegel aan gehecht. Het land aan het Zilvermeer, zoo ver als het rondom door de bergen ingesloten wordt, is mijn eigendom. Ik kan er mee doen, wat mij goeddunkt." "En aan wien behoort het keteldal toe, door hetwelk wij thans hier gekomen zijn?" "Aan de Timbabatsjen.
De stad met haren omtrek, hare wateren en eilanden gelijkt op een Italiaansch landschap en vormt de bekoorlijkste streek van Noord-Europa. Het klimaat te Christiania is zeer gezond. Niet ver van die hoofdplaats, bij het meer Tyrifjord ligt het fraaie keteldal Rüigerige, waarin verscheidene meren zijn; terwijl ook Krochleven door beminnaars van natuurschoon druk bezocht wordt.
Het resultaat was een "eeuwige" vrede tusschen alle partijen; boetedoening werd van niemand verlangd: de gevangenen werden op vrije voeten gesteld, en allen, Utahs, Navajos en Timbabatsjen aanvaardden de verplichting, om de bleekgezichten, die in het keteldal wenschten te wonen en te arbeiden, in alle opzichten behulpzaam te zijn.
Overigens zou het nog een heele poos duren, eer er met het werk in het keteldal een aanvang gemaakt kon worden. De lord had dus nog tijd genoeg om met zijn beide gidsen op avonturen in de bergen uit te gaan. Om te beginnen reed Old Firehand met den Grooten Beer en het Lange Oor naar Fillmore City, waar de koopakte opgemaakt werd.
Zij bereikten de plek, waar de blanken uit den canon zijwaarts naar het keteldal waren afgeslagen, en volgden dezelfde richting. De rit was nu in den nacht nog veel bezwaarlijker dan overdag; doch de Roodhuiden hadden bijna kattenoogen, en hun paarden vonden gemakkelijk den weg.
"Hebt gij er niets tegen?" "Neen. Ik kan hun niet verbieden te verkoopen en u niet, te koopen." "Dat is eigenlijk de bedoeling niet, maar wel of het u aangenaam zou zijn, ja dan neen, ons in uw buurtschap te krijgen." "Ons zegt gij, dus niet u alleen? Wilt gij dan allen in het keteldal wonen?" "Natuurlijk. Ik wil ook het land koopen, waarin de rotsengte ligt tot aan uw grenzen."
Woord Van De Dag