United States or Norway ? Vote for the TOP Country of the Week !


Zijne slankheid is heerlijk, zijn buik verrast door een ietwat vrouwelijke lijn. De ronde herdershoed, losgestrikt, dempt een beetje zijn hoofd, beschaduwt zijn blik, die neêrkijkt naar het groote afgehouwen reuzenhoofd, nog in zwaren, rijk gecizeleerden, en wijd gewiekten helm omprangd. Op dat hoofd drukt hij in bescheiden overwinningspraal den voet.

Ze wordt ook vriendelijker, hoe verder ze naar binnen komt, stuwt haar golven minder hoog op, dempt haar stormen, laat groen zitten in barsten en spleten, en verdeelt zich in kleine baaien en inhammen, en wordt eindelijk dicht bij 't land zóó weinig gevaarlijk, dat kleine bootjes zich op haar water wagen. Ze kan zeker zichzelf niet herkennen, zoo licht en vriendelijk is ze geworden.

JULIA. Niet naar uw zin? LUCETTA. Neen, jonkvrouw, veel te schril. JULIA. Vrijpostig nest! LUCETTA. O, nu zijt gij te laag; Gij dempt de hooge stem door dof gebrom; En bij uw zang ontbreekt nog de tenoor. JULIA. Die gaat door uw gebas geheel verloren. LUCETTA. Ja, 'k zong voor Proteus de partij wat laag. Neen, 'k laat door al die praatjes mij niet kwellen. O foei, een stapel liefdes-eeden! Daar!

Men onderdrukt den lust tot onderzoek in zijn ondernemenden geest; men kwetst zijn zoo bijzonder prikkelbaar gevoel voor 't schoone; men oefent dwang uit op zijne meest persoonlijke uitingen, zijne bewijzen van teederheid; men berispt zijn tegenzin en dempt zijne geestdrift.

De hoef van een eland dempt het geluid van den tak dien hij verpletterde, nog eer het hem eigenlijk goed verraden kan. Als een hert een takje breekt, wanneer het door 't bosch snelt, geeft dat een licht, kort, knappend geluid, als 't "plop" van een regendroppel in het meer.

Hij klapt met de zweep, maar 't is geen knal meer zooals anders, een knal scherp en kort, zoodat men onwillekeurig opspringt. De vochtigheid van de lucht dempt het geluid, dat dof en saai klinkt, alsof men met een beddekussen slaat.

Boven den kuil is het grauw van den mist. De grafteekens, op wat wijdsch "de begraafplaats" heet geschaard om de twee zijmuren en den achtermuur der kerk heen, doen zich in den dichten nevel voor als grillig gevormde dwergschaduwen. De vochtige damp dempt het klokgebom, dat uit den kerktoren klinkt.