United States or New Zealand ? Vote for the TOP Country of the Week !


In den ochtend van den 15den Juli stevende de Albatros tusschen de eilanden Ascencion en Sint Helena, maar bevond zich toch veel dichter bij het laatstgenoemde, waarvan de hoogste toppen gedurende eenige uren aan den zuidelijken gezichteinder konden bespeurd worden.

Iets anders beoogde hij ongetwijfeld niet. Volgt daar nu uit, dat de Albatros volmaakt zoude zijn? De volmaaktheid is toch niet van deze wereld. Wij zullen later wel zien. In ieder geval, al waren Uncle Prudent en zijn medegevangene genoodzaakt de macht en de bestuurbaarheid van dat toestel tot luchtvaart te bewonderen, zoo lieten zij daarvan toch niets blijken.

De Albatros wipte over die zeeafsluiting, waarachter de pelszeehonden verwijlen, waarop de bewoners der Aleutische eilanden voor rekening eener Russisch-Amerikaansche maatschappij vlijtig jacht maken. Die maatschappij doet daarbij goede zaken want die tweeslachtige dieren zijn zes of zeven voet lang, vertoonen eene fraaie bruine roestkleur en wegen van driehonderd tot vijfhonderd pond.

De vluchtelingen, die op de kust op uitkijk stonden, hadden de verzekering gekregen, dat de Albatros in de duisternis verdwenen was, voordat de uitbarsting had plaats gehad. De bekende staat van zaken moest Robur met betrekking tot zijne plannen voor de toekomst wel eenigermate verontrusten.

En zal het wel noodig zijn er bij te voegen, dat die bemanning ten hoogste verbitterd was tegen Uncle Prudent en Phil Evans in het bijzonder en tegen de geheele Weldon-Institute-club in het algemeen? Dat zal iedere lezer wel beseffen, zonder dat daarbij stilgestaan wordt. De Albatros verliet het eiland X in de eerste dagen van April.

De Albatros daalde dus tot op de hoogte, die zij bij voorkeur scheen te willen houden. Toen hare voortstuwingsschroeven in beweging gesteld waren, hernam zij hare snelle vaart in zuidwestelijke richting. "Welnu, heeren," sprak Robur met ietwat spotachtigs in zijne stem, "als gij u die vraag inderdaad gesteld hebt, dan zult gij haar nu wel kunnen beantwoorden."

Het personeel van de Albatros, geheel bewust, dat er hoegenaamd geen tijd te verliezen was, sloeg flink de hand aan het werk, waardoor alles goed vorderde. Maar, terwijl ieder zich haastte, hadden de voorzitter Uncle Prudent en zijn secretaris Phil Evans een onderhoud, waarvan het gevolg bijzonder gewichtig zoude zijn. "Phil Evans...." begon de voorzitter. "Wat is er, Uncle Prudent."

En wat gebeurde er intusschen met den neger Frycollin? Welnu, Frycollin werd steeds door de Albatros op sleeptouw gehouden. Ja, op sleeptouw gehouden, dat is het ware woord.

In een uur tijd had men de tweehonderd kilometers van de zeeëngte van Corea overschreden, waarna het oversteken van de uiterste punt van het schiereiland eene kleinigheid was. Terwijl de typhon boven de zuid-oostelijke kusten van China woedde, stevende de Albatros boven de Gele Zee en gedurende den 22sten en 23sten boven de Golf van Petchely.

Waar zou de Albatros thans weer het vasteland gaan verlaten, om nu niet eene Behringstraat, eene Kaspische zee, eene Noordzee, of eene Middellandsche zee over te steken, maar om zich ditmaal over den Atlantischen Oceaan, een der groote wereldzeeën te gaan wagen?