United States or Turkmenistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Wat dan, Uncle Prudent?" "Vraagt gij dat nog, Phil Evans?" "Het schijnt zoo." "Wel, wij moeten er aan denken, om te ontvluchten, als het mogelijk is." "Dat's waar ook! En wij moeten ontvluchten, zelfs wanneer het onmogelijk is!" "Gij hebt gelijk, Phil Evans. Zelfs wanneer het onmogelijk is!"

"Die gevlogen hebben of die vliegen zullen," ging Robur voort, zonder zich uit het veld te laten slaan. "En of men ze nu ook al streophoren, helicopteren of orthoptheren noemde, of dat men ze ook al vaartuig heette, het toestel bestaat dat den mensch tot heer en meester van de luchtruimte zal maken." "O, gij bedoelt de schroef," hernam Phil Evans sarcastisch.

"Het is dan buiten kijf, dat die lieden ons niet buiten het Fairmont-Park gebracht hebben. Zijt gij dat niet met mij eens, Phil Evans?" "Voorzeker, Uncle Prudent; want volgens mij, wanneer zij ons buiten het Park gebracht hadden; dan zouden wij de beweging van het vervoer moeten ontwaard hebben." "Zeer juist!" antwoordde Uncle Prudent.

"Zullen wij heden den ingenieur Robur te zien krijgen?" vroeg Phil Evans. "Dat weet ik niet," antwoordde Tom Turner. "Ik vraag u niet, of hij uitgegaan is." "Dat zou toch wel kunnen zijn." "Wanneer zal hij terugkomen?" "Klaarblijkelijk, wanneer hij zijne boodschappen verricht zal hebben." Na dat antwoord stapte Tom Turner zijne roef binnen.

Het was nu evenwel zaak om te onderzoeken, of hunne bowie-knifes die omwanding zouden kunnen aantasten, of de lemmeten bij dat werk niet geschaard zouden worden of wel zouden breken. "Maar waar vandaan zou die trilling toch komen, die geen oogenblik ophoudt?" vroeg Phil Evans, die verbaasd was over dat onafgebroken "frrr, frrr". "Dat is ongetwijfeld de wind," antwoordde Uncle Prudent.

"Wel, om tot ons uitgangspunt terug te komen. Gij blijft toch steeds onbevattelijk, Phil Evans." Deze keek boos; maar zweeg tegen zijne gewoonte in. Waarschijnlijk rekende hij, dat een gekibbel tusschen voorzitter en secretaris thans minder passend zoude zijn. De opmerking van Uncle Prudent, hoewel barsch geuit, was toch volkomen juist.

De voorzitter van Weldon-Institute ontstak haar aan haar uiteinde en schoof toen de lade onder de kooi dicht. "Nu naar het achterschip," sprak hij; "en dan zullen wij wachten!" Beiden traden naar buiten en waren zeer verwonderd, toen zij bemerkten, dat de roerganger zijne gewone plaats niet innam. Phil Evans boog zich over de verschansing en keek naar buiten.

Hij werd benoemd tot lid van verschillende geleerde genootschappen, verwierf de gouden medaille van het Keizerlijk Genootschap voor Ethnographie en Natuurlijke Historie te Moskou, en de universiteit te Leipzig bevorderde hem in 1896 op grond zijner geschriften tot doct. phil. Niet het minst werd zijn naam gevestigd als redacteur van het "Internationales Archiv für Ethnographie."

Een oogenblik later had de secretaris Phil Evans den band afgerukt, die hem blinddoekte, den prop uitgehaald, die hem den mond snoerde, en met behulp van het scherpe lemmet van zijn bowie-knife de touwen doorgesneden, die hem handen en voeten gekneveld hadden. Een echte Amerikaan verlaat zijne woning niet, zonder zijn bowie-knife op zak; zonder dit zou hij geen Amerikaan genoemd kunnen worden.

Maar 't is Phil's tijd nog nietzei de Jood, naar boven kijkend. »Phil heeft nog meer te doen, eer we hem den bons kunnen geven; ga dus terug naar de anderen, goeie vriend en zeg hun, dat ze maar vroolijk moeten leven zoolang ze er nog zijn! Ha! ha! haDe waard beantwoordde het gelach van den ouden man en keerde tot zijn gasten terug.