United States or Haiti ? Vote for the TOP Country of the Week !


In een van de hutten van de achterroef hadden Uncle Prudent en zijn secretaris Phil Evans twee heerlijke kooien of couchetten aangetroffen, alsmede linnengoed en verdere kleedingstukken in voldoenden voorraad, zoo ook mantels en de noodige reisdekens. Een Transatlantische stoomer zou hun niet meer gemakken hebben kunnen aanbieden.

Het overige gedeelte van het personeel van het luchtgevaarte was beneden, waarschijnlijk bezig met ontbijten. Slechts een hulp-machinist, die de wacht bij de werktuigen had, wandelde onvermoeid het dek op en neer van de voorroef naar de achterroef.

Dat vaartuig was een Engelsche driemaster, de Two Friends, te huis behoorende te Liverpool. Het stevende naar Australië, naar Melbourne, alwaar het slechts weinige dagen later aankwam. De ingenieur Robur had uit de overblijfselen van de achterroef eene niet onaanzienlijke som gelds kunnen redden.

Beiden werden toen naar de achterroef geleid, waar zij een kleine "dining-room" binnentraden. Zij vonden daar een zindelijk gedekte tafel, waaraan zij gedurende de reis afzonderlijk zouden eten. De schotels bevatten verschillende verduurzaamde levensmiddelen en daaronder ook een soort brood, hetwelk uit gelijke deelen meel en tot poeder gestampt vleesch bestond en waarin eenig spek gebakken was.

"Van daar!".... zei Tom Turner, terwijl hij den vinger naar het achterschip uitstrekte. "Van waar?" "Van de achterroef." "Dat meen ik ook." "Ja, van de hut der vluchtelingen." "Zouden die ellendelingen gepoogd hebben brand te stichten?" "O, als het maar brand was!...." riep Robur uit. "Maar, wat dan in Gods naam?" "Trap de deur open, Tom! Trap de deur open!"