United States or Albania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Αλλά δεν μου λες πώς έχεις ανάγκην να πίνης; Διότι σώμα δεν έχεις, το οποίον θα ηδύνατο να πεινά και να διψά• εκείνο έχει ταφή κάπου εις την Λυδίαν, συ δε είσαι ψυχή• πώς λοιπόν δύνασαι να διψάς ή να πίνης; ΤΑΝ. Αυτή είνε η τιμωρία μου, να διψά η ψυχή μου, ως να ήτο σώμα. ΜΕΝ. Τέλος πάντων ας το πιστεύσωμεν, αφού λέγεις ότι τιμωρείσαι με την δίψαν.

ΜΩΜ. Λέγε, αρκεί μόνον να είνε σαφή, να μη έχουν δε και αυτά ανάγκην εξηγητού ή διερμηνέως• διότι τώρα δεν πρόκειται περί κρεάτων αμνού και χελώνης, τα οποία ψήνονται ομού εις την Λυδίαν, αλλά γνωρίζεις περί τίνος συσκεπτόμεθα.

Συγχρόνως με την απόφασιν εγένετο και η εκτέλεσις· ο περσικός στρατός διέσχισε την Λυδίαν, και ο Κύρος εγένετο απεσταλμένος εαυτού προς τον Κροίσον. Τότε ο Κροίσος περιελθών εις μεγάλην αμηχανίαν, διότι τα πράγματα έλαβον αλλοίαν τροπήν παρ' ό,τι αυτός προέβλεπεν, έφερεν ουχ ήττον τους Λυδούς εις μάχην.

ΣΟΛ. Ώστε φρονείς ότι ο θεός θα είνε ευτυχής αν μετά των άλλων αποκτήση και πλίνθους χρυσάς; ΚΡΟΙΣ. Διατί όχι; ΣΟΛ. Τότε, κατά την ιδέαν σου, Κροίσε, θα επικρατή πολλή πενία εις τον ουρανόν, αφού οι θεοί ευρίσκονται εις την ανάγκην να ζητούν χρυσόν από την Λυδίαν, αν επιθυμήσουν. ΚΡΟΙΣ. Και πού αλλού υπάρχει τόσος χρυσός όσος εδώ; ΣΟΛ. Δεν μου λες, σίδηρος δεν παράγεται εις την Λυδίαν;

Έχων δε ολιγάριθμον στρατόν εισέβαλα εις την Ασίαν και εις τον Γρανικόν ενίκησα μεγάλην νίκην και υποτάξας την Λυδίαν την Ιωνίαν και Φρυγίαν, από νίκης εις νίκην έφθασα μέχρι του Ισσού, όπου μ' επερίμενεν ο Δαρείος με πολλάς μυριάδας στρατού• γνωρίζετε δε, Μίνω, πόσους νεκρούς σας έστειλα εντός μιας ημέρας, διότι λέγεται ότι το πορθμείον δεν ήρκεσε και ο Χάρων ηναγκάσθη να κατασκευάση σχεδίας διά να περάση τους περισσοτέρους.

Σήμερον να βρέξη εις την Σκυθίαν, εις την Λιβύην ν' αστράψη, εις την Ελλάδα να χιονίση, συ δε ο Βορράς να φυσήσης εις την Λυδίαν και συ, Νότε, να ησυχάσης• ο δε Ζέφυρος να ταράξη τον Αδρίαν και έως χίλιοι μέδιμνοι χαλάζης ας σκορπισθούν εις την Καππαδοκίαν. Αφού δε περί όλων σχεδόν εμερίμνησε, μετέβημεν εις την αίθουσαν του συμποσίου, διότι ήτο καιρός του δείπνου.

Προς τούτους πρέπει ν' αποβλέπης, όταν συγγράφης, διά δε τους άλλους ολίγον να σκοτίζεσαι όσον και αν σ' επαινούν. Εάν δε, μη προσέχων εις την γνώμην των ολίγων, στολίσης πέραν του μέτρου την ιστορίαν με μύθους και επαίνους και άλλας κολακείας, θα την καταστήσης ομοίαν με τον Ηρακλή, όταν ευρίσκετο εις την Λυδίαν.